Είμαι ο Ρα. Σας χαιρετίζω με την αγάπη και το φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Επικοινωνώ τώρα.

Σε αυτή τη συνεδρία σκέφτηκα να ξεκινήσουμε το Βιβλίο II του Νόμου του Ενός 1, το οποίο θα επικεντρωθεί σε αυτό που θεωρούμε ότι είναι η μόνη σημαντική πτυχή της ύπαρξής μας.

Ωστόσο, ο Τζιμ αισθάνθηκε την υποχρέωση να θέσει δύο ερωτήσεις που του τέθηκαν από τον «Paul Shockley», και θα θέσω αυτές τις δύο πρώτα, σε περίπτωση που είστε σε θέση να τις απαντήσετε πριν ξεκινήσουμε πραγματικά. Η πρώτη ερώτηση είναι η εξής: Ο «Paul Shockley» παρουσιάζει διοχέτευση-διορθώνω, ο «Paul Shockley» διοχετεύει επί του παρόντος την ίδια πηγή που διοχέτευσε ο «Edgar Cayce», και ο «Paul» έχει λάβει πληροφορίες ότι αυτός συμμετείχε στο σχεδιασμό και την κατασκευή των αιγυπτιακών πυραμίδων. Μπορείτε να μας πείτε ποιος ήταν ο ρόλος του σε αυτή την προσπάθεια;

Είμαι ο Ρα. Αυτό ήταν στο χωροχρονικό σας συνεχές δύο περίοδοι και δύο ζωές. Η πρώτη ήταν σωματικής φύσης, δουλεύοντας με οντότητες της Συνομοσπονδίας σε αυτό που γνωρίζετε ως Ατλαντίδα, αυτό περίπου δεκατρείς χιλιάδες [13.000] από τα χρόνια σας πριν. Αυτή η μνήμη, ας πούμε, ενσωματώθηκε στο ασυνείδητο του συμπλέγματος νου/σώματος/πνεύματος αυτής της οντότητας λόγω της ακραίας επιθυμίας της να θυμηθεί την υπηρεσία της θεραπείας και της πόλωσης που ήταν δυνατή από τους μηχανισμούς του κρυστάλλου και του φορτισμένου θεραπευτή.

Η δεύτερη εμπειρία ήταν περίπου χίλια [1.000] από τα χρόνια σας μεταγενέστερα κατά τη διάρκεια της οποίας η οντότητα αυτή προετοίμασε, ως ένα βαθμό, τη συνείδηση του λαού σε αυτό που τώρα ονομάζετε Αίγυπτο, ώστε να είναι σε θέση να προσφέρουν το κάλεσμα που επέτρεψε στους ανθρώπους του συμπλέγματος της κοινωνικής μας μνήμης να περπατήσουν ανάμεσα στους λαούς σας. Κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας ζωής αυτή η οντότητα είχε ιερατικό και διδακτικό χαρακτήρα και κατάφερε να θυμηθεί σε ημι-διαστρεβλωμένη μορφή τις διδαχές/μαθήματα των Ατλάντειων πυραμιδικών εμπειριών. Έτσι, αυτή η οντότητα έγινε κατασκευαστής της αρχετυπικής σκέψης του Νόμου του Ενός με στρέβλωση προς τη θεραπεία, η οποία βοήθησε το λαό μας να το μεταφέρει αυτό σε φυσική εκδήλωση σε αυτό που εσείς θα ονομάζατε μεταγενέστερη περίοδο της χρονικής σας μέτρησης

Το δεύτερο ερώτημα είναι: Ο «Paul» έχει επίσης λάβει πληροφορίες που αναφέρουν ότι υπήρχαν και άλλα όντα που βοηθούσαν στην κατασκευή των πυραμίδων, τα οποία δεν είχαν υλοποιηθεί πλήρως στην τρίτη πυκνότητα. Υλοποιήθηκαν από τη μέση και πάνω μέχρι το κεφάλι τους, αλλά δεν υλοποιήθηκαν από τη μέση και κάτω μέχρι τα πόδια τους. Υπήρχαν τέτοιες οντότητες στην κατασκευή των πυραμίδων και ποιες ήταν αυτές;

Είμαι ο Ρα. Σκεφτείτε, αν θέλετε, το νοήμον άπειρο που παρουσιάζεται κατά την απορρόφηση της ζωντάνιας και της οντότητας, καθώς κωδικοποιείται σε νοήμονα ενέργεια λόγω της εντύπωσης της σκέψης εκείνων που βοηθούν τη ζωντανή πέτρα σε ένα νέο σχήμα οντότητας. Η αποδέσμευση και η χρήση του νοήμονος απείρου για ένα σύντομο χρονικό διάστημα αρχίζει να απορροφά όλες τις διαδοχικές ή αλληλοσυνδεόμενες, διαστάσεις, προσφέροντας έτσι σύντομες αναλαμπές εκείνων που προβάλλουν στην ύλη τη σκέψη τους. Τα όντα αυτά αρχίζουν έτσι να υλοποιούνται αλλά δεν παραμένουν ορατά. Αυτά τα όντα ήταν η σκεπτομορφή ή η ορατή εκδήλωση τρίτης πυκνότητας του συμπλέγματος της κοινωνικής μας μνήμης, καθώς προσφέραμε επαφή από το νοήμον άπειρό μας στο νοήμον άπειρο της πέτρας.

Σας ευχαριστώ πολύ. Θα προχωρήσω τώρα με τη διαδικασία έναρξης του δεύτερου βιβλίου του Νόμου του Ενός 2. Αυτό, θα υποθέσω ότι θα είναι ένα πολύ πιο δύσκολο έργο από το πρώτο βιβλίο, επειδή θέλουμε να εστιάσουμε σε πράγματα που δεν είναι παροδικά, και ως ερωτών μπορεί να έχω δυσκολίες κατά καιρούς.

Όταν έχω αυτή τη δυσκολία, μπορεί να καταφύγω σε κάποιες εν μέρει παροδικές ερωτήσεις απλώς και μόνο επειδή δεν θα είμαι σε θέση να διατυπώσω αυτό που πραγματικά πρέπει να διατυπώσω, και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτό. Θα προσπαθήσω όμως να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να παραμείνω στο σωστό δρόμο και να εξαλείψω πράγματα χωρίς αξία από το βιβλίο, αν προκύψουν κατά τη διάρκεια της υποβολής ερωτήσεων 3.

Τη δήλωση που θα κάνω για να ξεκινήσω την έχω γράψει. Είναι η εξής: Οι περισσότερες οντότητες σε αυτή την πυκνότητα εστιάζουν το μυαλό τους σε κάποια παροδική κατάσταση ή δραστηριότητα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους την αξία της ως εργαλείο ή βοήθημα για την ανάπτυξή τους και την κατανόηση της αληθινής, ή ανόθευτης, ουσίας της δημιουργίας της οποίας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος.

Θα προσπαθήσουμε, ξεκινώντας από την αρχή της δημιουργίας, να δημιουργήσουμε μια επισκόπηση του εαυτού μας μέσα στη δημιουργία, φτάνοντας έτσι σε ένα πιο τεκμηριωμένο σημείο εξέτασης αυτού που θεωρούμε ως πραγματικότητα. Ελπίζουμε ότι αυτή η διαδικασία θα μας επιτρέψει να συμμετάσχουμε πιο αποτελεσματικά στη διαδικασία της εξέλιξης.

Θα ήθελα να ξεκινήσω με ορισμούς λέξεων που χρησιμοποιούμε, τις οποίες ενδεχομένως δεν έχουμε -και ενδεχομένως δεν μπορούμε- να κατανοήσουμε πλήρως, αλλά δεδομένου ότι οι πρώτες λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι το νοήμον άπειρο, θα ήθελα να ορίσετε κάθε μία από αυτές τις λέξεις και να μου δώσετε τον ορισμό του συνδυασμού τους.

Είμαι ο Ρα. Οι δονήσεις του νοητικού σας συμπλέγματος υποδηλώνουν ένα ερώτημα. Ωστόσο, οι δονήσεις του ηχητικού σας συμπλέγματος υποδηλώνουν μια προτίμηση. Παρακαλώ επαναδιατυπώστε.

Θα μπορούσατε να ορίσετε τη λέξη νοήμον στην έννοια του νοήμονος απείρου;

Είμαι ο Ρα. Θα εξετάσουμε ολόκληρο το φάσμα αυτής της ερώτησης πριν να ορίσουμε όπως ζητήθηκε. Η γλώσσα σας, χρησιμοποιώντας δονητικά ηχητικά συμπλέγματα, μπορεί να είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων μια προσέγγιση αυτού που είναι πιο κοντά στην κατανόηση, αν θέλετε, της φύσης της συνειδητής σκέψης. Οι αντιλήψεις δεν είναι το ίδιο με τα συμπλέγματα ηχητικών δονήσεων, και η προσπάθεια ορισμού θα είναι επομένως μία εκνευριστική για εσάς, αν και είμαστε ευτυχείς να σας βοηθήσουμε εντός των ορίων των συμπλεγμάτων ηχητικών δονήσεών σας.

Το να ορίσετε το νοήμον χωριστά από το άπειρο είναι δύσκολο, διότι αυτά τα δύο συμπλέγματα δονήσεων ισούνται με μία έννοια. Είναι σαν να προσπαθείτε να χωρίσετε την ηχητική δονητική σας έννοια, πίστη, σε δύο μέρη. Ωστόσο, θα προσπαθήσουμε να σας βοηθήσουμε.

Δεν είναι απαραίτητο να το χωρίσετε. Ο ορισμός του νοήμονος απείρου ως ένα μέρος είναι επαρκής. Θα μπορούσατε, παρακαλώ, να ορίσετε τώρα το νοήμον άπειρο;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι εκθετικά απλούστερο και λιγότερο συγχυτικό. Υπάρχει ενότητα. Αυτή η ενότητα είναι το μόνο που υπάρχει. Αυτή η ενότητα έχει δυναμικό και κινητικό. Το δυναμικό είναι νοήμον άπειρο. Η αξιοποίηση αυτού του δυναμικού θα αποδώσει έργο. Αυτό το έργο έχει ονομαστεί από εμάς, νοήμων ενέργεια.

Η φύση αυτού του έργου εξαρτάται από τη δεδομένη στρέβλωση της Ελεύθερης Βούλησης, η οποία, με τη σειρά της, είναι η φύση μιας δεδομένης νοήμονος ενέργειας, ή κινητικής εστίασης, του δυναμικού της ενότητας, ή αυτού που είναι το παν.

Θα ήθελα να επεκταθώ λίγο στην έννοια της εργασίας. Στη Νευτώνεια φυσική η έννοια του έργου είναι αυτό που ονομάζουμε δύναμη που κινείται διαμέσου του χώρου. Είναι το γινόμενο της δύναμης και της απόστασης όπως την μετράμε. Υποθέτω ότι το έργο για το οποίο μιλάτε είναι ένας πολύ ευρύτερος όρος που περιλαμβάνει ενδεχομένως και την εργασία στη συνειδητότητα. Έχω δίκιο;

Είμαι ο Ρα. Όπως χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο είναι συμπαντικός στην εφαρμογή του. Το νοήμον άπειρο έχει έναν ρυθμό ή ροή, όπως μιας γιγαντιαίας καρδιάς που ξεκινά από τον Κεντρικό Ήλιο, όπως θα το σκεφτόσασταν ή θα το αντιλαμβανόσασταν αυτό- η παρουσία της ροής αναπόφευκτη ως παλίρροια της ύπαρξης χωρίς πολικότητα, χωρίς πεπερασμένο- το απέραντο και σιωπηλό σύνολο που πάλλεται προς τα έξω, προς τα έξω, εστιάζοντας προς τα έξω και προς τα μέσα μέχρι να ολοκληρωθούν οι εστιάσεις. Η νοημοσύνη ή η συνειδητότητα των εστιάσεων έχουν φτάσει σε μια κατάσταση όπου η, ας πούμε, πνευματική τους φύση ή μάζα τούς καλεί προς τα μέσα, προς τα μέσα, προς τα μέσα, μέχρι να ενοποιηθούν όλα. Αυτός είναι ο ρυθμός της πραγματικότητας όπως αναφέρατε.

Τώρα νομίζω ότι εξήγαγα ένα σημαντικό σημείο από αυτό, ότι στο νοήμον άπειρο έχουμε έργο χωρίς πολικότητα, ή ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει διαφορά δυναμικού. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Δεν υπάρχει διαφορά, δυναμικού ή κινητικού, στην ενότητα. Οι βασικοί ρυθμοί του νοήμονος απείρου είναι εντελώς χωρίς παραμόρφωση οποιουδήποτε είδους. Οι ρυθμοί είναι ενδεδυμένοι με μυστήριο, γιατί είναι το ίδιο το είναι. Από αυτή την ανόθευτη ενότητα, ωστόσο, εμφανίζεται ένα δυναμικό σε σχέση με τη νοήμονα ενέργεια.

Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να παρατηρήσετε ότι ο όρος είναι κάπως διττός: Η μία χρήση του όρου, αυτή του όντος ως η ανόθευτη ενότητα, το ον χωρίς καμία κινητική ή δυνητική πλευρά. Η άλλη εφαρμογή αυτού του όρου, την οποία χρησιμοποιούμε αδιαφοροποίητα ελλείψει άλλου όρου, με την έννοια του τεράστιου δυναμικού που αξιοποιείται από πυρήνες ή εστιάσεις [νοήμονος] ενέργειας 4.

Λοιπόν, κατανοώ ότι η πρώτη στρέβλωση του νοήμονος απείρου είναι η στρέβλωση αυτή που ονομάζουμε Ελεύθερη Βούληση. Μπορείτε να μου δώσετε έναν ορισμό αυτής της στρέβλωσης;

Είμαι ο Ρα. Σε αυτή τη στρέβλωση του Νόμου του Ενός αναγνωρίζεται ότι ο Δημιουργός θα γνωρίσει τον εαυτό του.

Άρα έχω λοιπόν δίκιο καθώς υποθέτω ότι ο Δημιουργός θα γνωρίσει τον εαυτό του – τότε ο Δημιουργός παραχωρεί για αυτή τη γνώση την έννοια της ελευθερίας, της απόλυτης ελευθερίας επιλογής στους τρόπους γνώσης; Έχω δίκιο;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι πολύ σωστό.

Αυτή λοιπόν όντας η πρώτη στρέβλωση του Νόμου του Ενός, που υποθέτω ότι είναι ο Νόμος του Νοήμονος Απείρου, από κάθε άλλη-διορθώνω, όλες οι άλλες στρεβλώσεις που είναι η συνολική εμπειρία της δημιουργίας πηγάζουν από αυτή. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι και σωστό και εσφαλμένο. Στην ψευδαίσθησή σας όλη η εμπειρία πηγάζει από τον Νόμο της Ελεύθερης Βούλησης, ή το Δρόμο της Σύγχυσης. Με μια άλλη έννοια, την οποία εμείς μαθαίνουμε, οι εμπειρίες είναι αυτή η στρέβλωση.

Θα πρέπει να το σκεφτώ αυτό και να κάνω ερωτήσεις σχετικά με αυτό στην επόμενη συνεδρία, οπότε θα προχωρήσω σε αυτό που μου δώσατε ως τη Δεύτερη Στρέβλωση που είναι η παραμόρφωση της Αγάπης. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό.

Θα ήθελα να ορίσετε την Αγάπη με την έννοια… με την έννοια της ως τη Δεύτερη Παραμόρφωση.

Είμαι ο Ρα. Αυτό πρέπει να οριστεί στο φόντο του νοήμονος απείρου, ή της ενότητας, ή του Ενός Δημιουργού, με την πρωταρχική στρέβλωση της Ελεύθερης Βούλησης. Ο όρος Αγάπη τότε μπορεί να θεωρηθεί ως η εστίαση, η επιλογή της επίθεσης, ο τύπος ενέργειας μιας εξαιρετικά, ας πούμε, υψηλής τάξης που προκαλεί τη νοήμονα ενέργεια να συγκροτηθεί από το δυναμικό του νοήμονος απείρου με τον τάδε και τον δείνα τρόπο. Κατόπιν αυτή μπορεί να ιδωθεί ότι αποτελεί αντικείμενο αντί για μια δραστηριότητα από ορισμένους από τους λαούς σας, και η αρχή αυτής της εξαιρετικά ισχυρής ενεργειακής εστίασης να λατρεύεται ως ο Δημιουργός αντί της ενότητας ή της μοναδικότητας, από την οποία εκπορεύονται όλες οι Αγάπες.

Είναι η Αγάπη… υπάρχει μια εκδήλωση της Αγάπης που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε δόνηση;

Είμαι ο Ρα. Και πάλι φτάνουμε σε νοηματικές δυσκολίες. Η δόνηση, ή πυκνότητα, της αγάπης, ή της κατανόησης, δεν είναι όρος που χρησιμοποιείται με την ίδια έννοια όπως η Δεύτερη Παραμόρφωση, η Αγάπη- η παραμόρφωση Αγάπη είναι ο μεγάλος ενεργοποιητής και πρωταρχικός συν-δημιουργός των διαφόρων δημιουργιών χρησιμοποιώντας το νοήμον άπειρο- η δόνηση Αγάπη είναι εκείνη η πυκνότητα στην οποία όσοι έχουν μάθει να κάνουν μια δραστηριότητα που ονομάζεται “αγάπη” χωρίς σημαντική παραμόρφωση, αναζητούν στη συνέχεια τους Δρόμους του Φωτός ή της Σοφίας.

Έτσι με τη δονητική έννοια η αγάπη εισέρχεται στο φως. Με την έννοια της δραστηριότητας της ενότητας στην ελεύθερη βούλησή της, η αγάπη χρησιμοποιεί το φως και έχει τη δύναμη να κατευθύνει το φως στις στρεβλώσεις του. Έτσι, τα δονητικά συμπλέγματα ανακεφαλαιώνουν αντίστροφα τη δημιουργία στην ενότητά της, δείχνοντας έτσι τον ρυθμό ή τη ροή του μεγάλου καρδιακού παλμού, αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε αυτή την αναλογία.

Θα κάνω μια διατύπωση που έχω αντλήσει από τη φυσική του Dewey Larson, η οποία μπορεί να είναι ή να μην είναι κοντά σε αυτό που προσπαθούμε να εξηγήσουμε. Ο Λάρσον λέει ότι όλα είναι κίνηση, την οποία μπορούμε να εκλάβουμε ως δόνηση- και αυτή η δόνηση, η οποία είναι καθαρή δόνηση και δεν είναι υλική με κανέναν τρόπο, ή σε καμία μορφή, ή σε καμία πυκνότητα, αυτή η δόνηση, από… το πρώτο προϊόν αυτής της δόνησης είναι αυτό που ονομάζουμε φωτόνιο, σωματίδιο του φωτός.

Προσπαθούσα να φτιάξω μια αναλογία μεταξύ αυτής της φυσικής λύσης και της έννοιας της αγάπης και του φωτός. Είναι αυτό κοντά στην έννοια της Αγάπης που δημιουργεί το Φως ή όχι;

Είμαι ο Ρα. Είστε σωστός.

Τότε θα επεκταθώ λίγο περισσότερο σε αυτή την προσέγγιση. Έχουμε την άπειρη δόνηση της Αγάπης, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί, υποθέτω, σε διαφορετικές συχνότητες, αν αυτό έχει κάποιο νόημα σε αυτό. Θα υπέθετα ότι ξεκινάει από μία βασική συχνότητα.

Έχει αυτό κάποιο νόημα; Βγάζω νόημα; Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Κάθε Αγάπη, όπως ονομάζετε τους πρωταρχικούς κινητήριους παράγοντες, προέρχεται από μία συχνότητα, αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον όρο. Αυτή η συχνότητα είναι η ενότητα. Θα την παρομοιάζαμε ίσως περισσότερο με μια δύναμη παρά με μια συχνότητα, αυτή η δύναμη είναι άπειρη, ενώ οι πεπερασμένες ποιότητες επιλέγονται από την ιδιαίτερη φύση αυτής της πρωταρχικής κίνησης.

Τότε αυτή η δόνηση που είναι, ελλείψει ορθότερης κατανόησης, αυτό που θα ονομάζαμε καθαρή κίνηση, είναι ατόφια Αγάπη. Είναι… δεν είναι… δεν υπάρχει ακόμη τίποτα που να έχει συμπυκνωθεί, θα λέγαμε, για να σχηματίσει οποιοδήποτε είδος, ή πυκνότητα, ψευδαίσθησης. Αυτή η Αγάπη επομένως δημιουργεί, μέσω αυτής της διαδικασίας δόνησης, ένα φωτόνιο, όπως το ονομάζουμε, το οποίο είναι το βασικό σωματίδιο του φωτός. Αυτό το φωτόνιο στη συνέχεια, με πρόσθετες δονήσεις και περιστροφές, συμπυκνώνεται περαιτέρω στα σωματίδια των πυκνοτήτων, των διαφόρων πυκνοτήτων που βιώνουμε. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό.

Μετά, αυτό… Κατόπιν, το φως που σχηματίζει τις πυκνότητες έχει αυτό που ονομάζουμε χρώμα, και αυτό το χρώμα χωρίζεται σε επτά κατηγορίες χρωμάτων. Μπορείτε να μου πείτε, υπάρχει λόγος ή εξήγηση για αυτές τις κατηγορίες χρώματος; Μπορείτε να μου πείτε κάτι γι’ αυτό;

Είμαι ο Ρα. Αυτή θα είναι η τελευταία ολοκληρωμένη ερώτηση αυτής της συνεδρίας, καθώς αυτό το όργανο είναι χαμηλά σε ζωτική ενέργεια. Θα απαντήσουμε εν συντομία, και στη συνέχεια μπορείτε να ρωτήσετε περαιτέρω σε επόμενες συνεδρίες.

Η φύση των δονητικών μοτίβων του σύμπαντός σας εξαρτάται από τις διαμορφώσεις που τέθηκαν επάνω στο αρχικό υλικό, ή Φως, από την εστίαση, ή Αγάπη, χρησιμοποιώντας τη νοήμονα ενέργειά της για να δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο μοτίβο ψευδαισθήσεων, ή πυκνοτήτων, προκειμένου να ικανοποιήσει τη δική της νοήμονα εκτίμηση μιας μεθόδου γνώσης του εαυτού της. Έτσι, τα χρώματα, όπως τα αποκαλείτε, είναι τόσο ίσια, ή στενά, ή απαραίτητα όσο είναι δυνατόν να εκφραστούν, δεδομένης της θέλησης της Αγάπης.

Υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες, τις οποίες θα χαρούμε να μοιραστούμε απαντώντας στις ερωτήσεις σας. Ωστόσο, δεν επιθυμούμε να εξαντλήσουμε αυτό το όργανο. Υπάρχει κάποια σύντομη ερώτηση πριν αποχωρήσουμε;

Το μόνο πράγμα που θέλω να μάθω είναι, υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να κάνουμε το όργανο πιο άνετο ή να βοηθήσουμε την ίδια ή την επαφή;

Είμαι ο Ρα. Αυτό το όργανο βρίσκεται ελαφρώς σε άβολη θέση. Ίσως μια απλούστερη διαμόρφωση του σώματος θα ήταν κατάλληλη δεδομένης της βελτιούμενης κατάστασης του οργάνου ως προς το φυσικό σύμπλεγμα.

Είμαι ο Ρα. Είστε ευσυνείδητοι στις προσπάθειές σας. Θα είμαστε μαζί σας. Σας αφήνουμε τώρα στην αγάπη και στο φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Αγαλλιάζετε, λοιπόν, στη δύναμη και την ειρήνη του Ενός Άπειρου Δημιουργού. «Adonai».

  1. Δείτε την υποσημείωση στο 13.3 για πληροφορίες σχετικά με τα πρωτότυπα βιβλία. ↩

  2. Δείτε την υποσημείωση στο #13.3 για πληροφορίες σχετικά με τα πρωτότυπα βιβλία. ↩

  3. Τυχόν εξαλειφθείσες ερωτήσεις και απαντήσεις έχουν αποκατασταθεί. ↩

  4. Αυτή η δήλωση έχει τροποποιηθεί για να προσθέσει σαφήνεια σε αυτό που πιστεύουμε ότι εννοεί ο Ρα. Η αρχική δήλωση έχει ως εξής: “Η άλλη εφαρμογή αυτού του όρου, τον οποίο χρησιμοποιούμε αδιαφοροποίητα λόγω έλλειψης άλλου όρου, με την έννοια του τεράστιου δυναμικού που αξιοποιείται από πυρήνες ή εστιάσεις ενέργειας που ονομάζουμε νοήμονα ενέργεια”. ↩