Είμαι ο Ρα. Σας χαιρετίζω με την αγάπη και το φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Επικοινωνούμε τώρα.

Θα μπορούσατε να μας δώσετε πρώτα μια ένδειξη της κατάστασης του οργάνου;

Είμαι ο Ρα. Είναι όπως δηλώθηκε προηγουμένως.

OK. Η ερώτηση που προσπαθούσα να κάνω στο τέλος της τελευταίας συνεδρίας ήταν:

Τι αξία για την εξέλιξη ή την εμπειρία του Δημιουργού που γνωρίζει τον εαυτό του έχουν τα θετικά και αρνητικά συμπλέγματα κοινωνικής μνήμης που σχηματίζονται ξεκινώντας από την τέταρτη πυκνότητα, και γιατί αυτό σχεδιάστηκε από τον Λόγο;

Είμαι ο Ρα. Υπάρχουν εγγενείς ανακρίβειες στο ερώτημά σας. Ωστόσο, μπορούμε να απαντήσουμε στο κύριο σημείο του.

Η ανακρίβεια έγκειται στην άποψη ότι τα συμπλέγματα κοινωνικής μνήμης σχεδιάστηκαν από τον Λόγο ή τον υπό-Λόγο. Αυτό είναι λανθασμένο, καθώς η ενότητα του Δημιουργού υπάρχει μέσα στο μικρότερο τμήμα οποιουδήποτε υλικού που δημιουργήθηκε από την Αγάπη, πόσο μάλλον σε ένα ον με αυτογνωσία. 1

Ωστόσο, η στρέβλωση της Ελεύθερης Βούλησης προκαλεί την εμφάνιση του συμπλέγματος κοινωνικής μνήμης ως δυνατότητα σε ένα ορισμένο στάδιο εξέλιξης του νου. Ο σκοπός, ή η θεώρηση, που προκαλεί τις οντότητες να σχηματίζουν τέτοια συμπλέγματα, εξ’ αυτών συμπλέγματα κοινωνικής μνήμης, είναι μια πολύ απλή επέκταση της βασικής στρέβλωσης προς τη γνώση του Δημιουργού για τον εαυτό του, διότι όταν μια ομάδα νου/σωμάτων/πνευμάτων γίνεται ικανή να σχηματίσει ένα σύμπλεγμα κοινωνικής μνήμης, όλη η εμπειρία κάθε οντότητας είναι διαθέσιμη στο σύνολο του συμπλέγματος. Έτσι, ο Δημιουργός γνωρίζει περισσότερα για τη δημιουργία Του σε κάθε οντότητα που συμμετέχει σε αυτή την κοινωνία οντοτήτων.

Επιλέξαμε τις τιμές … ή μας δόθηκαν οι τιμές της υπηρεσίας προς τους άλλους σε ποσοστό περισσότερο από 50% για τα θετικά συμπλέγματα κοινωνικής μνήμης τέταρτης πυκνότητας και της υπηρεσίας προς τον εαυτό μας σε ποσοστό περισσότερο από 95% για τα αρνητικά συμπλέγματα κοινωνικής μνήμης τέταρτης πυκνότητας. Αντιστοιχούν οι δύο αυτές τιμές στον ίδιο, θα έλεγα, βαθμό δόνησης;

Είμαι ο Ρα. Αντιλαμβανόμαστε ότι δυσκολεύεστε να εκφράσετε το ερώτημά σας. Θα σας απαντήσουμε σε μια προσπάθεια να διευκρινίσουμε το ερώτημά σας.

Οι δονητικοί βαθμοί δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως ίδιοι σε θετικό και αρνητικό προσανατολισμό. Θα πρέπει να κατανοηθούν ως το ότι έχουν τη δύναμη να αποδέχονται και να εργάζονται με το νοήμον άπειρο σε έναν ορισμένο βαθμό ή ένταση. Λόγω του γεγονότος ότι το πρωταρχικό χρώμα, ας πούμε, ή η ενέργεια μπλε λείπει από το αρνητικά προσανατολισμένο σύστημα εξουσίας, οι πράσινες/μπλε δονητικές ενέργειες δεν εμφανίζονται στα δονητικά χρονοδιαγράμματα ή στα μοτίβα των αρνητικών τέταρτων και πέμπτων βαθμών δόνησης.

Το θετικό, από την άλλη πλευρά, ας το θέσουμε έτσι, έχει το πλήρες φάσμα των αληθινών χρωματικών δονητικών μοτίβων του χρόνου/χώρου και συνεπώς περιέχει ένα διαφοροποιημένο δονητικό μοτίβο ή χρονοδιάγραμμα. Καθένα από αυτά είναι ικανό να κάνει έργο τέταρτης πυκνότητας. Αυτό είναι το κριτήριο για τη συγκομιδή.

Είπατε ότι το μπλε λείπει από το αρνητικό τέταρτης πυκνότητας;

Είμαι ο Ρα. Ας διευκρινίσουμε περαιτέρω. Όπως έχουμε δηλώσει προηγουμένως, όλα τα όντα έχουν τη δυνατότητα για όλους τους δυνατούς βαθμούς δονήσεων. Έτσι, το δυναμικό για την ενεργοποίηση του πράσινου και του μπλε ενεργειακού κέντρου είναι, φυσικά, ακριβώς εκεί που πρέπει να είναι σε μια δημιουργία της Αγάπης. Παρόλα αυτά, η αρνητικά πολωμένη οντότητα θα έχει επιτύχει συγκομιδή λόγω της εξαιρετικά αποδοτικής χρήσης του κόκκινου και του κίτρινου/πορτοκαλί, κινούμενη απευθείας προς την πύλη ίντιγκο φέρνοντας μέσω αυτού του καναλιού νοήμονος ενέργειας τις εισροές του νοήμονος απείρου.

Τότε κατά την αποφοίτηση από την τέταρτη πυκνότητα στην πέμπτη υπάρχει κάτι παρόμοιο με τα ποσοστά που δώσατε για την αποφοίτηση από την τρίτη πυκνότητα στην τέταρτη για την πόλωση;

Είμαι ο Ρα. Υπάρχουν, στους τρόπους που σκέφτεστε, απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε, τις οποίες θα δώσουμε. Εντούτοις, το σημαντικό σημείο είναι ότι οι αποφοιτήσεις από πυκνότητα σε πυκνότητα συμβαίνουν. Η θετική/αρνητική πόλωση είναι ένα πράγμα που, στο έκτο επίπεδο, απλώς θα αποτελέσει παρελθόν. Επομένως, μιλάμε σε ένα πλασματικό χρονικό συνεχές, όταν συζητάμε στατιστικά στοιχεία για τη θετική έναντι της αρνητικής συγκομιδής στην πέμπτη.

Ένα μεγάλο ποσοστό των τέταρτης πυκνότητας αρνητικών οντοτήτων συνεχίζει το αρνητικό μονοπάτι από την εμπειρία της τέταρτης στην πέμπτη πυκνότητα, διότι χωρίς σοφία, η συμπόνια και η επιθυμία να βοηθηθεί ο άλλος εαυτός δεν είναι εξαιρετικά καλά πληροφορημένη. Επομένως, αν και χάνει κανείς περίπου δύο τοις εκατό μεταβαίνοντας από το αρνητικό στο θετικό κατά τη διάρκεια της εμπειρίας της τέταρτης πυκνότητας, βρίσκουμε ότι περίπου το οκτώ τοις εκατό των αποφοιτήσεων στην πέμπτη πυκνότητα είναι αυτές της αρνητικής.

Λοιπόν, αυτό που πραγματικά ρωτούσα ήταν ότι αν το 50% απαιτείται για την αποφοίτηση από την τρίτη στην τέταρτη με τη θετική έννοια, το 95% απαιτείται για την αποφοίτηση με την αρνητική έννοια, μήπως αυτό πρέπει να πλησιάζει περισσότερο το 100% και στις δύο περιπτώσεις για την αποφοίτηση από την τέταρτη στην πέμπτη; Μήπως μια οντότητα πρέπει να είναι 99% πολωμένη για αρνητική και ίσως 80% πολωμένη για θετική αποφοίτηση από την τέταρτη στην πέμπτη;

Είμαι ο Ρα. Αντιλαμβανόμαστε το ερώτημα τώρα.

Το να δοθεί αυτό με τους δικούς σας όρους είναι παραπλανητικό, διότι υπάρχουν, ας πούμε, οπτικά βοηθήματα ή εκπαιδευτικά βοηθήματα, διαθέσιμα στην τέταρτη πυκνότητα, τα οποία βοηθούν αυτόματα την οντότητα στην πόλωση, ενώ παράλληλα περιορίζουν εξαιρετικά τη γρήγορη επίδραση του καταλύτη. Συνεπώς, η πυκνότητα μετά τη δική σας πρέπει να καταλαμβάνει περισσότερο χώρο/χρόνο.

Το ποσοστό της υπηρεσίας προς τους άλλους των θετικά προσανατολισμένων οντοτήτων θα πλησιάσει αρμονικά το 98% στην πρόθεση. Τα προσόντα για την πέμπτη πυκνότητα, ωστόσο, αφορούν στην κατανόηση. Αυτό γίνεται τότε το πρωτεύον κριτήριο για την αποφοίτηση από την τέταρτη στην πέμπτη πυκνότητα. Για να επιτύχει αυτή την αποφοίτηση η οντότητα πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσει τις πράξεις, τις κινήσεις και τον χορό. Δεν υπάρχει κανένα ποσοστό που να μπορεί να περιγράψει και να μετρήσει αυτή την κατανόηση. Είναι ένα μέτρο αποτελεσματικότητας της αντίληψης. Μπορεί να μετρηθεί με το φως. Η ικανότητα να αγαπάς, να αποδέχεσαι και να χρησιμοποιείς μια καθορισμένη ένταση φωτός δημιουργεί επομένως την προϋπόθεση τόσο για θετική όσο και για αρνητική τέταρτη προς πέμπτη συγκομιδή.

Μπορείτε να προσδιορίσετε τι εννοείτε με τον όρο “αποκρυσταλλωμένη οντότητα”;

Είμαι ο Ρα. Χρησιμοποιήσαμε τον συγκεκριμένο όρο επειδή έχει μια αρκετά ακριβή έννοια στη γλώσσα σας. Όταν μια κρυσταλλική δομή σχηματίζεται από το φυσικό σας υλικό, τα στοιχεία που υπάρχουν σε κάθε μόριο συνδέονται με κανονικοποιημένο τρόπο με τα στοιχεία σε κάθε άλλο μόριο. Έτσι, η δομή είναι κανονική και, όταν κρυσταλλώνεται πλήρως και τέλεια, έχει ορισμένες ιδιότητες. Δεν θρυμματίζεται ούτε σπάει- είναι πολύ ισχυρή χωρίς προσπάθεια- και είναι λαμπερή, μετασχηματίζοντας το φως σε μια όμορφη διάθλαση που χαρίζει ευχαρίστηση στο μάτι σε πολλούς.

Στην εσώτερή μας βιβλιογραφία απαριθμούνται πολυάριθμα σώματα. Εγώ έχω εδώ έναν κατάλογο του φυσικού σώματος, του αιθερικού, του συναισθηματικού, του αστρικού και του νοητικού. Μπορείτε να μου πείτε αν αυτή η απαρίθμηση είναι ο σωστός αριθμός, και μπορείτε να μου πείτε τις χρήσεις και τους σκοπούς και τα αποτελέσματα κ.λπ. του καθενός από αυτά, ή οποιουδήποτε άλλου σώματος που μπορεί να υπάρχει στο σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα μας;

Είμαι ο Ρα. Για να απαντηθεί πλήρως το ερώτημά σας θα ήταν δουλειά πολλών συνεδριών όπως αυτή εδώ, διότι οι αλληλεπιδράσεις των διαφόρων σωμάτων και οι επιδράσεις κάθε σώματος σε διάφορες καταστάσεις είναι μια τεράστια μελέτη. Εντούτοις, θα ξεκινήσουμε παραπέμποντας το νου σας πίσω στο φάσμα των αληθινών χρωμάτων και στη χρήση αυτής της αντίληψης για την κατανόηση των διαφόρων πυκνοτήτων της οκτάβας σας.

Έχουμε τον αριθμό επτά που επαναλαμβάνεται από τον μακρόκοσμο στον μικρόκοσμο σε δομή και εμπειρία. Συνεπώς, θα ήταν αναμενόμενο ότι θα υπήρχαν επτά βασικά σώματα, τα οποία ίσως θα ήμασταν πιο ξεκάθαροι δηλώνοντας ως σώμα κόκκινων ακτινών κ.λπ. Παρόλα αυτά, γνωρίζουμε ότι επιθυμείτε να αντιστοιχίσετε αυτά τα σώματα που αναφέρθηκαν με τις χρωματικές ακτίνες. Αυτό θα προκαλέσει σύγχυση, διότι διάφοροι δάσκαλοι έχουν προσφέρει την κατανόηση της διδασκαλίας/εκμάθησης με διάφορους όρους. Έτσι, ένας μπορεί να ονομάσει ένα λεπτοφυές σώμα ένα πράγμα και ένας άλλος να βρει ένα διαφορετικό όνομα.

Το σώμα κόκκινων ακτινών είναι το χημικό σας σώμα. Όμως, δεν είναι το σώμα που έχετε ως ένδυση στον φυσικό κόσμο. Είναι το ακατασκεύαστο υλικό του σώματος, το στοιχειώδες σώμα χωρίς μορφή. Αυτό το βασικό αδιαμόρφωτο υλικό σώμα είναι σημαντικό να το κατανοήσετε, διότι υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να πραγματοποιηθούν με την απλή κατανόηση των στοιχείων που υπάρχουν στο φυσικό όχημα.

Το πορτοκαλί σώμα είναι το σύμπλεγμα του φυσικού σώματος. Αυτό το σύμπλεγμα σώματος δεν είναι ακόμα το σώμα στο οποίο κατοικείτε, αλλά μάλλον το σώμα που σχηματίζεται χωρίς αυτογνωσία, το σώμα στη μήτρα πριν εισέλθει το σύμπλεγμα πνεύμα/νοητός. Αυτό το σώμα μπορεί να ζήσει χωρίς την κατοίκηση του συμπλέγματος νου και πνεύματος. Ωστόσο, σπάνια το κάνει.

Το σώμα των κίτρινων ακτινών είναι το φυσικό σας όχημα που γνωρίζετε αυτή τη στιγμή και στο οποίο βιώνετε τον καταλύτη. Αυτό το σώμα έχει τα χαρακτηριστικά νου/σώματος/πνεύματος και είναι ίσο με τη φυσική ψευδαίσθηση, όπως την έχετε ονομάσει.

Το σώμα πράσινων ακτινών είναι εκείνο το σώμα που μπορεί να φανεί σε μια σεάνς όταν αυτό που ονομάζετε εκτόπλασμα παρουσιάζεται. Αυτό είναι ένα ελαφρύτερο σώμα πιο πυκνά γεμάτο με ζωή. Μπορείτε να το ονομάσετε αυτό το αστρικό σώμα ακολουθώντας κάποιες άλλες διδασκαλίες. Άλλοι αποκαλούν αυτό το ίδιο σώμα αιθερικό σώμα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι σωστό με την έννοια ότι το αιθερικό σώμα είναι εκείνο το σώμα της πύλης όπου η νοήμων ενέργεια είναι σε θέση να διαπλάσει το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα.

Το φωτεινό σώμα, ή σώμα των μπλε ακτινών, μπορεί να ονομαστεί ντεβαχανικό σώμα. Υπάρχουν πολλά άλλα ονόματα για αυτό το σώμα, ειδικά στις λεγόμενες Ινδικές Σούτρες ή γραπτά σας, διότι υπάρχουν εκείνοι μεταξύ αυτών των λαών που έχουν εξερευνήσει αυτές τις περιοχές και κατανοούν τους διάφορους τύπους των Ντεβαχανικών σωμάτων. Υπάρχουν πολλοί, πολλοί τύποι σωμάτων σε κάθε πυκνότητα, όπως και στη δική σας.

Το σώμα των ίντιγκο-ακτινών, το οποίο επιλέγουμε να ονομάσουμε αιθερικό σώμα, είναι, όπως έχουμε πει, το σώμα της πύλης. Σε αυτό το σώμα η μορφή είναι ουσία, και μπορείτε να δείτε αυτό το σώμα μόνο ως αυτό του φωτός, καθώς μπορεί να μορφοποιείται όπως επιθυμεί.

Το σώμα των βιολετί ακτινών μπορεί ίσως να γίνει κατανοητό ως αυτό που θα μπορούσατε να αποκαλέσετε το σώμα του Βούδα, ή ως εκείνο το σώμα που είναι ολοκληρωμένο.

Καθένα από αυτά τα σώματα έχει αντίκτυπο στο σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα στην οντότητα της ζωής σας. Οι αλληλεπιδράσεις, όπως είπαμε, είναι πολλές και πολύπλοκες.

Ίσως μια πρόταση που μπορεί να επισημανθεί είναι η εξής: Το σώμα ίντιγκο-ακτινών μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το θεραπευτή μόλις ο θεραπευτής γίνει ικανός να τοποθετήσει τη συνείδησή του σε αυτή την αιθερική κατάσταση. Το βιολετί σώμα, ή Βουδικό σώμα, είναι εξίσου αποτελεσματικό για το θεραπευτή, διότι μέσα του βρίσκεται μια αίσθηση ολότητας που είναι εξαιρετικά κοντά στην ενότητα με όλα όσα είναι. Αυτά τα σώματα αποτελούν μέρος κάθε οντότητας, και η κατάλληλη χρήση τους και η κατανόησή τους είναι, αν και πολύ προχωρημένη από την άποψη της συγκομιδής τρίτης πυκνότητας, εντούτοις χρήσιμη στον ειδήμονα.

Ποια σώματα έχουμε αμέσως μετά τον φυσικό θάνατο από αυτό το σώμα κίτρινων ακτινών στο οποίο κατοικώ τώρα;

Είμαι ο Ρα. Έχετε όλα τα σώματα σε δυναμική κατάσταση.

Τότε το σώμα κίτρινων ακτινών σε δυναμική κατάσταση χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει τη χημική διάταξη που έχω ως φυσικό σώμα τώρα. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό δεν είναι σωστό μόνο στο ότι στην παρούσα ενσάρκωσή σας το σώμα κίτρινων ακτινών δεν βρίσκεται σε δυναμική αλλά σε ενεργοποιημένη κατάσταση, αφού είναι αυτό το σώμα που εκδηλώνεται.

Τότε, μετά το θάνατο από αυτή την ενσάρκωση εξακολουθούμε να έχουμε το σώμα των κίτρινων ακτινών σε δυναμική κατάσταση, αλλά τότε, ίσως, ας πούμε στη γενική περίπτωση του πλανητικού μας πληθυσμού μετά το θάνατο, θα είχαν τότε κανονικά το σώμα των πράσινων ακτινών εκδηλωμένο;

Είμαι ο Ρα. Όχι αμέσως. Το πρώτο σώμα που ενεργοποιείται μετά το θάνατο είναι το “μορφοποιητικό σώμα” ή το σώμα ακτινών ίντιγκο. Αυτό το σώμα παραμένει -το έχετε αποκαλέσει “Κα”- μέχρι να διαπεραστεί ο αιθέρας και να αποκτηθεί κατανόηση από την ολότητα νους/σώμα/πνεύμα. Μόλις επιτευχθεί αυτό, εάν το κατάλληλο σώμα προς ενεργοποίηση είναι των πράσινων ακτινών, τότε αυτό θα συμβεί.

Επιτρέψτε μου να κάνω μια δήλωση και να δείτε αν είμαι σωστός. Μετά το θάνατο, λοιπόν, αν μια οντότητα δεν έχει επίγνωση, μπορεί να γίνει αυτό που ονομάζεται πνεύμα προσκολλημένο στη γη μέχρι να μπορέσει να επιτύχει την απαιτούμενη επίγνωση για την ενεργοποίηση ενός από τα σώματα. Και τότε θα ήταν δυνατόν να ενεργοποιήσει οποιοδήποτε από τα σώματα - αυτό θα μπορούσε να γίνει από το κόκκινο μέχρι το βιολετί;

Είμαι ο Ρα. Δεδομένου του κατάλληλου ερεθίσματος, αυτό είναι σωστό.

Ποιο ερέθισμα θα δημιουργούσε αυτό που αποκαλούμε πνεύμα προσκολλημένο στη γη ή παραμένον φάντασμα;

Είμαι ο Ρα. Το ερέθισμα γι’ αυτό είναι η ικανότητα της βούλησης. Εάν η θέληση του [συμπλέγματος] νους/σώμα/πνεύμα κίτρινης ακτίνας είναι εκείνη που είναι ισχυρότερη από την προοδευτική ορμή από τον φυσικό θάνατο προς τη συνειδητοποίηση αυτού που έρχεται -δηλαδή, εάν η θέληση είναι αρκετά συγκεντρωμένη στην προηγούμενη εμπειρία-, το κέλυφος της οντότητας από κίτρινη ακτίνα, αν και δεν είναι πλέον ενεργοποιημένο, δεν μπορεί ούτε να απενεργοποιηθεί πλήρως και, μέχρι να απελευθερωθεί η θέληση, το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα είναι εγκλωβισμένο. Αυτό συμβαίνει συχνά, όπως βλέπουμε ότι το γνωρίζετε, στην περίπτωση ξαφνικού θανάτου καθώς και στην περίπτωση εξαιρετικής ανησυχίας για ένα πράγμα ή έναν άλλο εαυτό.

Λοιπόν, τότε, μήπως η ενεργοποίηση των πορτοκαλί ακτινών, μετά το θάνατο, συμβαίνει πολύ συχνά σε αυτόν τον πλανήτη;

Είμαι ο Ρα. Αρκετά σπάνια, λόγω του γεγονότος ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση είναι χωρίς βούληση. Περιστασιακά ένας άλλος εαυτός θα απαιτήσει τόσο τη μορφή εκείνου που περνάει μέσα από τον φυσικό θάνατο, ώστε να παραμείνει κάποια επίφαση του όντος. Αυτή είναι η πορτοκαλί ακτίνα. Αυτό είναι σπάνιο, διότι κανονικά, αν μια οντότητα επιθυμεί μια άλλη αρκετά ώστε να την καλέσει, η οντότητα θα έχει την αντίστοιχη επιθυμία να κληθεί. Έτσι η εκδήλωση θα ήταν το κέλυφος της κίτρινης ακτίνας.

Τι ενεργοποιεί το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της γης, καθώς μεταβαίνει από το φυσικό περιβάλλον;

Είμαι ο Ρα. Αυτό θα είναι το τελευταίο πλήρες ερώτημα αυτής της συνεδρίας εργασίας.

Η κανονική διαδικασία, δεδομένου ενός αρμονικού περάσματος από την κίτρινη σωματική εκδήλωση, είναι το σύμπλεγμα νου και πνεύματος να αναπαύεται στο αιθερικό, ή ίντιγκο, σώμα μέχρι τη στιγμή που η οντότητα θα αρχίσει την προετοιμασία της για την εμπειρία σε έναν ενσαρκωμένο τόπο, ο οποίος έχει μια εκδήλωση διαμορφωμένη από την αιθερική ενέργεια που τη σχηματοποιεί σε ενεργοποίηση και εκδήλωση. Αυτό το ίντιγκο σώμα, όντας νοήμων ενέργεια, είναι σε θέση να προσφέρει στη νεοεκλιπούσα, όπως θα την ονομάζατε, ψυχή μια προοπτική και ένα μέρος από το οποίο μπορεί να δει την εμπειρία που εκδηλώθηκε πιο πρόσφατα.

Υπάρχει μια σύντομη ερώτηση που μπορούμε να απαντήσουμε αυτή τη στιγμή;

Θα ρωτήσω μόνο αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να κάνουμε το όργανο πιο άνετο ή να βελτιώσουμε την επαφή;

Είμαι ο Ρα. Τα παρελκόμενα είναι ευσυνείδητα μετρημένα από το μάτι και το πνεύμα. Είστε ευσυνείδητοι. Όλα είναι καλά. Παρατηρήστε αυτό το όργανο για να εξασφαλίσετε τη συνεχή οικοδόμηση των ζωτικών ενεργειών. Θα πρέπει να δουλέψει πάνω στις δικές του φυσικές ενέργειες, διότι αυτή η αδυναμία προκλήθηκε από την ελεύθερη βούληση του εαυτού.

Είμαι ο Ρα. Σας αφήνουμε τώρα στην αγάπη και το φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Προχωρήστε, λοιπόν, αγαλλιάζοντας στη δύναμη και την ειρήνη του Ενός Άπειρου Δημιουργού. «Adonai».

  1. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ιδιωματισμός πόσο μάλλον (“much less” στα Αγγλικά), σημαίνει “ιδιαίτερα μάλιστα”. Αν και η φράση χρησιμοποιείται συνήθως σε αρνητικά συμφραζόμενα, φαίνεται ότι ο Ρα λέει ότι αν ολόκληρος ο Δημιουργός υπάρχει ακόμη και σε ένα μικροσκοπικό κομμάτι σκόνης, υπάρχει ακόμη περισσότερο σε ένα ον με αυτογνωσία. ↩