We gaan op deze avond verder met informatie over het concept aanbidding.

(Carla channelt)

Ik ben het principe die bij jullie bekend staat als Q´uo. We begroeten je in de liefde en het licht van de ene oneindige Schepper. Het is een zegen om onder jullie te zijn en gevraagd te worden om op onze nederige manier te dienen. We zijn, zoals altijd, enthousiast om onze wens uit te drukken dat we als feilbaar worden beschouwd, niet onfeilbaar, want we hebben de neiging om de geest te vangen van dat wat niet in woorden wordt gevormd en onze eigen geest is nog steeds beperkt. Binnen de grenzen van deze beperkingen, geloven we dat onze mening eerlijk is, maar te alle tijde onderhevig aan de persoonlijke overwegingen van ieder, want ieder heeft een persoonlijk pad naar waarheid, om lief te hebben en te dienen.

We zijn zeer verheugd dat we verder kunnen gaan met het onderwerp aanbidding. Het instrument dat bekend staat als Carla heeft het onderliggende alarm dat de met emotie beladen gedachte uitdrukt dat het geen concept heeft van datgene waarover we willen spreken. We vragen het instrument echter om zichzelf te stabiliseren en ons te laten spreken.

We spraken eerder over de drie basisbenaderingen van aanbidding: aanbidding van niets, dat wil zeggen, aanbidding zonder object; aanbidding van een object; en aanbidding van mysterie. De aanbidding zonder object druist in tegen de genetische structuur van veel van jullie rassen, die in blije reeks de bevolking van jullie sfeer vormen. Voor degenen binnen een hoogtechnologische cultuur en samenleving is aanbidding zonder object net zoiets als liefhebben zonder object. Dit schept verwarring binnen entiteiten zoals jullie die zijn blootgesteld aan veel, veel objecten. Dus hoewel dit pad voor sommigen nuttig is, is het niet gemakkelijk in overeenstemming te brengen met het karakter van wat je de westerse of westelijk raciale aard zou noemen.

De aanbidding van het mysterie raakt het hart en de geest van aanbidding en zonder dat dit instrument zich ervan bewust is, is de onderliggende aard die van aanbidding van mysterie, hoewel het met succes een object heeft gecreëerd zodat het kan deelnemen aan het verfijnen van de gaven van emotionele intensiteit en onbegrensd mededogen. Zonder de groepering of maatschappelijke aard die zo diep een deel is van het karakter van jullie dichtheid- we moeten opnieuw beginnen met die zin, we zouden het instrument corrigeren. Zonder de gave van het geloof die aan alle mensen wordt aangeboden, maar slechts voor weinigen beschikbaar is, is het opnieuw moeilijk om een gepassioneerde en active toewijding voor te stellen. Dit is echter een uitstekende vorm van aanbidding voor degenen die aanleg hebben voor mystiek of liefde voor mysterie.

Daarom zouden we bij dit werk spreken over de tweede van de drie keuzes of, zoals dit instrument zou zeggen, het middelste deel: de aanbidding van een object. De situatie binnen manifestatie- en we leven allemaal in verschillende illusies en manifestaties…

We moeten pauzeren, want dit instrument gaat in bewustzijn in slaap. Het spijt ons, en we zullen dit instrument aanmoedigen om uit de onbewuste toestand te komen.

De situatie binnen alle dichtheden van manifestatie is die van illusie. Wanneer we iedereen aanmoedigen om te aanbidden, hoewel we ons ervan bewust zijn dat de ware, oneindige Schepper geen manifestatie is, bestaat er de mogelijkheid voor de Schepper om met zijn vrije wil boodschappers uit te zenden die op huiselijke en eenvoudige manieren over aanbidding spreken, manieren die zijn aangepast aan de cultuur waarin de boodschapper leeft. Verschillende culturen en sferen binnen die culturen hebben verschillende Christussen voortgebracht die bereid zijn hun eigen persoonlijkheid uit te gieten op welke aarde dan ook, om gevuld te worden met dat wat de Christus genoemd kan worden, of de geest van Christus, of het bewustzijn van Christus. Deze Christus is één. Er zijn verschillende manifestaties nodig wanneer een cultuur het stadium bereikt van verlangen naar een object van aanbidding welke in staat is om de diepe waarheid uit te drukken dat wanneer je er steeds weer over nadenkt, er vooroordelen in de geest ontstaan die spititueel van aard zijn. Een entiteit zonder deze invloed verkeert in chaos en geen enkele mate van rigide structurering van de entiteit of zijn omgeving zal in staat zijn om een entiteit tot emotie te brengen.

Om de focus van aanbidding van een object beter te centreren, is het een succesvolle overweging dat geloof kan worden onderzocht door degenen die geen geloof hebben. Iemand die bijvoorbeeld oprecht twijfelt, kan het onmogelijk vinden om de liefde van een object te claimen als een weg naar de aanbidding van mysterie. Velen onder jullie mensen gaan niet van de liefde van een object naar de liefde van het mysterie welke het object als boodschapper sturen. Daarom stellen we voor dat de kleingelovigen, en dat geldt ook voor de grote meerderheid van degenen onder jullie mensen, een gemeenschappelijk huishoudvoorwerp kiezen dat elke dag wordt gezien, misschien zoiets als een stoel of een ander alledaags en schijnbaar niet-geestelijk gevuld ding.

Dat wat vergoddelijkt is, moet eerst worden gereïficeerd, dat wil zeggen, eerst een ding worden gemaakt, zodat er gemakkelijk aandacht aan kan worden besteed. Dit is het werk van jullie culturele geest. Elke keer dat je wilt bidden, bid dan tot je stoel. Wanneer je in wanhoop bent, werp jezelf dan op aan de genade van de stoel. Prijs de stoel als je opstaat, op het heetst van de dag, in de schemering, en als je weer richting rust gaat, verlangend dat de nachtwachten voorbij mogen gaan, zodat opnieuw lof kan worden gegeven door je verfriste geest, aan de stoel, die de Schepper is, of beter gezegd, de boodschapper van de Schepper is.

Je moet je realizeren dat er binnen de subjectieve ervaring van een entiteit zogenaamde gemengde signalen zijn. Het is voor de meeste entiteiten moelijk om toe te geven aan de wensen van dat wat wordt gezien als een ander, of het nu gaat om degenen die superieur zijn in werk, een parter in het leven, een vriend of een leraar, het is moeilijk om ergens aan toe te geven. Een van de zaadgedachten die de vrucht van aanbidding voortbrengt, is echter het besef dat de illusie werkelijk diepgaand is, en het zal voor niets tellen binnen een entiteit als het er niet voor kiest om te proberen de natuur te begrijpen die voorbij de illusie ligt.

Wanneer men probeert zich te openen voor de diepere en meer gezuiverde emoties, de eerste gedachtedraaikolken die verschijnen zijn die dagelijkse van onder de drempel van bewustzijn, een milieu dat grotendeels is overgegeven aan angst. Dus, keer op keer, wanneer entiteiten beginnen te proberen te leren van de elektrische stilte van de geest, staan ze open voor boodschappen die de eenvoudige mentale angsten van alle mensen weerspiegelen- de angst voor het donker, en de angst voor het onbekende, de angst voor de dood. Het is in dit stadium dat vele vergeestelijkte entiteiten die tot veel meer in staat zijn behoorlijk vast komen te zitten, want zij hebben een verlangen gekregen om te zoeken, een verlangen om lief te hebben en een verlangen om te dienen, maar ze verslaan zichzelf door alleen toegang te krijgen tot informatie in de diepere geest die een artefact van de bewuste geest is. Dit is niet de richting waarin we suggereren dat entiteiten het leren en zoeken uit een persoonlijk leven in geloof ervaren.

Om voorbij de angst te gaan, moet men zich zonder zelfverwijt of defensiviteit bewust zijn dat men niet in staat is om toegang te krijgen tot authentieke ervaringsgegevens over aanbidding. Dus, is daar die onmogelijk moeilijke eerste stap, dat is de beslissing om ongeloof lang genoeg op te schorten om de illusies te ervaren die betrokken zijn bij geloofssystemen. Aangezien er geen directe manier is om dat wat geen gebied of periode in beslag neemt waar te nemen, worden degenen binnen de illusies of manifestatie van de schepping in een onhoudbare positie geplaatst, waarbij dat wat zij zoeken, onverschrokkenheid van het donkere, van het onbekende en de schijnbare dood inhoudt. Iemand op dit punt heeft, hoogstwaarschijnlijk, niet voldoende vertrouwen om in een afgrond te springen dat extreem slecht verlicht is, een binnenlandschap waarvan de eerste vereiste van een waarnemer volkomen geduld is.

Om over te gaan naar aanbidding en aanbiddende kwaliteiten, moet men zichzelf opnieuw definiëren zonder verwijzing naar dat wat ruimte in beslag neemt, of dat wat tijd kost. Het fysieke voertuig zelf, dat je meevoert, is dat wat de meest diepe angsten veroorzaakt, want het is een tweede-dichtheidsentiteit in alles behalve bewustzijn, het bewustzijn zonder tijd of ruimte, de manifestatie vrij noodzakelijk om passende ervaring op te doen. Wanneer duidelijk wordt gezien dat er niets te vrezen is, dat er alleen het onbekende is, dat er alleen het donker is en dat er alleen de dood is, in termen van de fysieke entiteit, dan kan men doorgaan met het begrijpen van de geroemde aard van het fysieke voertuig. Hoewel de geest zijn stempel creëert op de gerimpelde gezichten van degenen die ervaring hebben gehad binnen een incarnatie, en die wat je noemt oud zijn, is het zelf zonder leeftijd. Er is dat in jou van glorie. Hiertoe heb je echter normaal gesproken geen toegang. Als gevolg neemt de zoeker, zonder het te weten, eerst zijn beslissing om lief te hebben, te aanbidden, anderen te dienen in de naam van de ene oneindige Schepper, geen idee hoe hij dit moet doen. Het is alsof de zoeker van een bodemloze klif viel.

Echter, vanwege het effect op de verbindingen tussen bewustzijn en onderbewustzijn, wanneer deze beslissing wordt genomen en deze actie wordt ondernomen met een heel hart, kan de entiteit zich zeker zonder een vloer bevinden, zeker zonder muren of plafond, en zeker alleen in zichzelf, maar het zal niet zonder ervaring zijn, want de wil en het geloof om te beginnen is gecreëerd.

Het is dus meestal een bewuste beslissing om het zelf te beginnen te zien als een bediende van het eigendom dat bewustzijn wordt genoemd, dat niet met tijd of ruimte is, maar met het plenum van oneindigheid, de plaats van het object van aanbidding in dit pad. Aan deze bedevaart, die begint met de opzettelijke afwijzing van angst en de vastberadenheid van een dwaas of een gek om dat wat onbekend is te aanbidden, komt het begin van een bloei die begint vanwege de boodschap die je je diepe geest hebt gegeven. Je bent nu veel meer geschikt om toegang te krijgen tot dat in de diepe geest die iemand informeert, koestert, verheft. Men kan in visualisatie het object aangrijpen dat het mysterie voor zichzelf aanduidt, en met die veiligheid van binnen, kan men beginnen met het verkennen van de bijna ongelooflijke keuze die is gemaakt. Je kiest ervoor om geen angst te hebben; je kiest ervoor om lief te hebben. Dit is een diepere manier om hetzelfde feit te verklaren.

De jij die aanbidt is al aan het aanbidden. Jij, als een geïncarneerde entiteit, bent je hier niet van bewust. Maar naarmate je afstand doet van je fysieke voertuig en je meer bewust wordt van de buitenaardse aard van manifestatie naar het diepste zelf, begin je met het je ontdoen van het afval van totale verantwoordelijkheid. Het is onmogelijk voor een entiteit volledig verantwoordelijk te zijn binnen de manifestatie. Het is onmogelijk voor een entiteit echt wijs of echt medelevend te zijn, want zoals de entiteit wordt beperkt door zijn fysieke voertuig, beperkt de geest het bewustzijn. Wanneer je je realiseert dat je niet hoeft te buffelen met je geest, of elke andere manifestatie van de illusie, begint het hoopvol te lijken dat toegang kan worden verkregen tot het diepere, aanbiddende besef dat die plaats waarop je staat heilige grond is.

Binnen jullie cultuur wordt aangemoedigd dat een ieder complete en volledige verantwoordelijkheid neemt voor het zelf. Als je dit concept zorgvuldig wilt onderzoeken, kun je zien dat er binnen elke dag een hoop dingen worden gezegd of gedaan die je graag zou terugnemen of ongedaan maken, en aan de andere kant, zijn er hiaten die je niet hebt gevuld, plaatsen waar je niet bent gegaan, binnen in het hart, in het luisteren naar een ander, in het koesteren, in het luisteren naar en koesteren van het zelf. Betekent dit dan dat je slecht bent in verantwoordelijk zijn? We suggereren dat het alleen betekent dat je geïncarneerd bent, en binnen dat wat van nature onvolmaakt is door polariteit en gek door onverschilligheid, is het onmogelijk om geen fouten te maken. Toch weet je binnen jezelf het goddelijke, en je hunkert ernaar, of je zou die eerste stap niet hebben gezet.

Dus ga je verder met het verdiepen en verstevigen van het dagelijkse bewustzijn van een geest met eeuwige gaven, een boodschapper van eeuwig leven. Kortom, om dat te zijn wat je zo aanbidt, om meer en meer te identificeren en open en kwetsbaar te zijn voor de wensen en de begeleiding van die entiteit die de oneindige schepper symboliseert. Dus, als iemand zichzelf de boodschap geeft: “Ik wil geloven, ik zoek te begrijpen,” enzovoort, is het goed om te beseffen dat het verlangen en de honger op zich je net zover zullen brengen.

Er is een genereus ding waarvan je je bewust moet zijn in jezelf, dat is dat de wil van de Schepper niet verstandig anders is dan die van jezelf; het ziet eenvoudigweg vanuit een enorm verbeterd gezichtspunt. Tot dit oogpunt tienduizend jaar betekent weinig, want de waarden die de absolute jij creëren welke je bent, zijn ook absoluut. Dus, dient het iemand beter om aan zichzelf te bevestigen, evenals het uiten van het zoeken. Dit kan worden gedaan door vragen te veranderen in verklaringen. We spreken in een gebied dat moeilijk uit te drukken is, maar een van uw ministers van genade wiens werken worden vastgelegd in uw heilige werken, degene die bekend staat als Paulus, in het oeuvre dat hij met veel duidelijkheid heeft aangegeven, de identificatie van de eigen wil naar de wil van de bron. De entiteit zag duidelijk dat binnen wat jullie de menselijke conditie, of de derde dichtheid -incarnatie kunnen noemen, de sprong onmogelijk was. Zo bad de entiteit eerlijk dat hij niet geloofde, maar dat hij geloofde. Hij koos ervoor om de verklaring af te leggen, zelfs terwijl hij twijfel en vele overblijfselen van angst uitte.

Op deze manier is aanbidding een zelfgenererend proces waarbij men iemands identificatie realiseert met een object, een boodschapper of een symbool welke de oneindige Schepper in manifestatie te kennen geeft. Wanneer die keuze is gemaakt, wordt het bevestigd en opnieuw bevestigd, niet op een dogmatische of leerstellige manier, maar in de geest van de leringen van de ene Christus waaraan je de eer van toewijding geeft in het [onhoorbare], want je bent niet echt eerbiedig van het object, maar eerder van die bron waarnaar het object onvermijdelijk wijst, dat wat is gehuld in mysterie, en totdat we zonder manifestatie worden of de noodzaak ervan …

[kant één van de band eindigt]

Ik ben Q’uo. Ik begroet elk opnieuw in liefde en licht als een principe van leden van de Confederatie van Engelen en Planeten in dienst van de oneindige Schepper. Jullie zullen merken dat we in onze identificatie ‘engelen’ hebben opgenomen. Dat komt door de vooroordelen die deze entiteit heeft. De kracht of geest is zodanig dat het verlangen ernaar een manifestatie zal creëren die mysterie aanduidt. Binnen je cultuur heeft de manifestatie van engel, of lichtwezen, weinig aantrekkelijkheid als een boodschapper van mysterie, terwijl dat wat is, en we gebruiken deze term in citaten, ‘wetenschappelijk’, is van een schijnbaar gezag, een schijnbaar en voor de hand liggende vooruitgang buiten de menselijke conditie. De fenomenen geassocieerd met niet -geïdentificeerde vliegende objecten zijn grotendeels de objectivering van datgene wat een entiteit troost, dat wat spreekt tot de entiteit van het noumenaal, het onbekende.

Zie je, we proberen in dit deel van het spreken over aanbidding om de eigen intelligentie te verplaatsen met betrekking tot het beeld van het zelf zoals gezien door het zelf. Als je het zelf als verzorger van het lichaam ziet, zul je voor het lichaam zorgen en afzien van een nieuwe versie van jezelf maken. Dat ieder van jullie deze duisternis heeft gekozen om te zoeken, dat ieder van jullie de katalysator heeft gekozen dat inderdaad gebeurt, is moeilijk te begrijpen of te geloven op een logische manier. Hoe verder weg men echter in gedachten beweegt van de identificatie van het zelf met dat wat lijkt te leven in de manifestatie, hoe groter de snelheid van versnelling kan optreden van datgene wat kan worden begrepen van evolutie in de geest.

De lastige vraag die overblijft is die eenvoudige vraag: “Hoe kunnen we het weten? Worden we gedupeerd? Worden we voor de gek gehouden? Geven we onze wil over aan de krachten die we niet begrijpen of vertrouwen?” Dit kan op een ander moment worden behandeld. En voor nu, met veel dank aan deze vrij uitgeputte entiteit voor het toestaan van ons om het als een leiding te gebruiken, zouden we op dit moment overstappen naar een ander instrument binnen de groep. Ik ben Q’uo.

(Carla channelt)

Ik ben Q’uo, en ik ben weer bij dit instrument. Opgemerkt moet worden dat we begroette degene die bekend staat als K, maar vonden dat de entiteit overdreven bezorgd was, en begroette degene die bekend staat als Jim, die ook in een staat van bezorgdheid verkeerde.

De enige reden waarom men een leven van toewijding zou kiezen, is omdat men de onzichtbare hand van de ware bron van het zelf zou kunnen waarnemen binnen in [onhoorbaar] en dus overgeven, terwijl men open en kwetsbaar wordt voor de geest van liefde. Het accepteren van een kanaal is eenvoudigweg [onhoorbaar] voor het accepteren van het zelf, als assistent of dienaar van en voor de bron, de bron die zich met geen enkele vrije wil kan mengen van de wereld die jullie ervaren. Dus, suggereren we dat als we opnieuw de ontmoeting beëindigen, dat degene die bekend staat als K zichzelf toestaat kwetsbaar te zijn voor de geest van liefde. Dat wat nooit kan worden begrepen, kan eindelijk worden vertrouwd, en met elke entiteit die de dienende rol accepteert van de manifestatie die het ongemanifesteerde weerspiegelt, begint het ongemanifesteerde licht onbegrensd te bewegen door zo’n entiteit die licht opbouwt, niet alleen in metafysische zin, maar ook in een zeer zichtbare zin waarin de moeilijkheden van een situatie worden gezien, niet als onverbiddelijk, maar als dat wat kansen voor leren en groei creëren.

Deze openheid en onbevreesdheid is de belangrijkste behoefte om voor zichzelf het standpunt te creëren dat echt en absoluut aanbiddelijk wordt. En door het te doen is er binnenin je het potentieel gecreëerd om het gezicht van je hemelbol te veranderen. Dit is de kracht van vertrouwen. Het is een programma dat buiten de mogelijkheden ligt van de computer die je gebruikt om te denken. Het is inderdaad letterlijk een hogere autoriteit. En het leven geleefd in lof en dankzegging aan de bron leeft in welk object je ook kiest, leeft in totale overgave, dat moment van de meeste vrijheid, de vrijheid om dat te doen wat je echt wilde doen voordat je het miasma, de fantasmagorie van illusie betrad.

We zouden nu overgaan naar degene die bekend staat als K. Ik ben Q’uo.

(K channelt)

Ik ben Q’uo en begroet elk weer in liefde en licht door dit instrument. Dit instrument voelt grote bezorgdheid over de poging een kanaal te zijn voor het beantwoorden van vragen die [onhoorbaar] kunnen zijn, en wenst dat we het verzoek overbrengen dat als de ontvangen antwoorden niet acceptabel zijn voor de vragende entiteiten, de vragen gevraagd worden bij een andere gelegenheid. Dit is voor ons acceptabel. Is er op dit moment een vraag?

De enige vraag die ik heb, is zorgen over het instrument. [Onhoorbaar] als de entiteit zich ongemakkelijk voelt, begrijp ik niet waarom degene die bekend staat als Q’uo wenste om [onhoorbaar]. Wat is het principe dat dit instrument [onhoorbaar] betrof?

Ik ben Q’uo, en we zien dat dit instrument op dit moment verschillende fysieke en emotionele zorgen ervaart, die [onhoorbaar] gevoelens van onbalans en ongemak, evenals de opwinding ervan in een poging om vragen te beantwoorden. Deze andere gevoelens verscherpen echter deze natuurlijke opwinding op dit moment van dit instrument. We ontdekken echter dat het instrument, ondanks de mate van ongemak, een sterk verlangen heeft om van dienst te zijn en zich op dit moment aan ons heeft aangeboden voor dat doel. Daarom zijn we bereid om met dit instrument te werken in welke mate dan ook het op dit moment in staat is om met ons te werken.

Is er nog een vraag, mijn zus?

Ja. [De vraag is bijna volledig onhoorbaar, maar heeft te maken met bezorgdheid over inbreuk op de vrije wil bij het gebruik van het instrument ondanks de mate van ongemak, betrokken principes en/of doeleinden.] [Onhoorbaar] is het om uit te dagen en [onhoorbaar]?

Ik ben q’uo, en dit instrument vraagt dat we overstappen naar degene die bekend staat als Jim met het oog op het beantwoorden van deze specifieke vraag.

(Jim channelt)

Ik ben Q’uo en begroet elk weer in liefde en licht door dit instrument. We bekijken deze vraag in relatie tot het soort oefening dat nieuwe instrumenten wordt aangeboden. Elk instrument als het zich vertrouwd begint te maken met de aard van het contact, zal van tijd tot tijd de opwinding voelen met betrekking tot een of andere facet van het contact waar het zich nu op richt, die deze eerdere concepten naar eigen tevredenheid onder de knie hebben. We hebben onszelf aan dit instrument aangeboden, degene die bekend is als K, vanavond, in de poging haar capaciteiten uit te breiden, en om haar vertrouwd te maken met de mogelijkheid om haar instrument te oefenen in die gebieden die misschien meer uitdagender zijn, want dit instrument heeft zichzelf vrijwillig aangeboden, hoewel het zich niet comfortabel voelt in deze hoedanigheid.

Het is niet noodzakelijk dat de entiteit comfortabel is met een nieuw niveau van leren, in werkelijkheid, het gebrek aan comfort is vaak een vrij efficiënt middel om de aandacht te richten, opbouwen dat wat jullie de adrenaline noemen, en vanuit het zelf de bronnen oproept welke de entiteit zal helpen bij het volbrengen van de taak die er is gesteld.

Dus wat we vanavond hebben aangeboden, lijkt veel op dat wat we veel instrumenten hebben aangeboden al vele malen in jullie verleden. Dat wil zeggen, de mogelijkheid om het niveau uit te breiden van het channeling werk. We willen het een instrument niet bovenmatig ongemakkelijk maken, maar zoals jullie weten, is het leerproces in het algemeen er één dat plaatsvindt binnen een bepaalde mate van ongemak, want het is wanneer de aandacht wordt getrokken door datgene wat ongemak veroorzaakt, dat een entiteit eerst begint met het opmerken van een aspect van het zelf of het leerpatroon dat tot nu toe is genegeerd. Dit geldt voor elk leergebied waar een entiteit zich mee bezig zal houden. We willen alleen onszelf aanbieden in de poging om met het instrument deze uitdaging aan te gaan. We zullen niet, als het al binnen onze mogelijheden ligt, een instrument te veel uitdagen.

Is er nog een vraag, mijn zus?

Daar moet ik nog even over nadenken. Dank je.

Ik ben Q’uo, en we danken je, mijn zus. Is er op dit moment nog een vraag?

Ja, ik wil er zeker van zijn dat het geen fout van mijn kant was bij het channelen toen ik het concept ontving om het aan K over te dragen.

Ik ben Q’uo, en je hebt helemaal gelijk omdat we probeerden te spreken door degene die bekend staat als K met de eerste, zoals je het noemt, overdracht. Dit is correct, mijn zus.

Is er nog een vraag?

Nou, ik maak me zorgen over inbreuk op vrije wil, maar ik heb het gevoel dat ik me op dit moment niet genoeg bewust ben [onhoorbaar]. Inderdaad, ik ben me bijna niet bewust van wat er werd gechanneld [onhoorbaar] mogelijk om af te maken [onhoorbaar]?

Ik ben Q’uo, en we zijn blij je te accomoderen, mijn zus, want je hebt jezelf vanavond op een vrij openhartige manier aangeboden als instrument toen je middelen op een laag niveau waren. Daarom danken we elke entiteit in deze groep voor het uitnodigen van onze aanwezigheid. We hebben grote vreugde en plezier in het kunnen vermengen van onze vibraties met elk van degenen in deze cirkel van zoeken, en we zullen op dit moment afscheid nemen van deze groep, elk zoals altijd in de liefde en in het licht van éne oneindige Schepper. Wij staan bekend bij jullie als die van Q’uo. Adonai, mijn vrienden. Adonai Vasu Borragus.