Είμαι ο Ρα. Σας χαιρετίζω με την αγάπη και το φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Επικοινωνώ τώρα.

Στην προηγούμενη μας συνεδρία προειδοποιήσατε “τον καθένα να προσέχει καλά τις ζωτικές ενέργειες που είναι απαραίτητες για τη μη εξάντληση του οργάνου και του επιπέδου επαφής”. Αυτό σήμαινε ότι πρέπει εμείς … ότι ο Τζιμ και εγώ πρέπει να κοιτάξουμε τις … ή να είμαστε προσεκτικοί με τις ζωτικές ενέργειες του οργάνου ή να είμαστε προσεκτικοί με τις δικές μας ζωτικές ενέργειες;

Είμαι ο Ρα. Κάθε οντότητα είναι υπεύθυνη για τον εαυτό της. Οι μηχανισμοί αυτής της διαδικασίας που λαμβάνει χώρα περιλαμβάνουν, πρώτον, τη χρήση του φυσικού σωματικού συμπλέγματος της τρίτης πυκνότητας με το αντίστοιχο του φυσικό υλικό, προκειμένου να εκφωνηθούν αυτές οι λέξεις. Συνεπώς, αυτό το όργανο πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά τις ζωτικές του ενέργειες, διότι δεν επιθυμούμε να εξαντλήσουμε αυτό το όργανο.

Δεύτερον, η λειτουργία της υποστηρικτικής ομάδας μπορεί να θεωρηθεί ως, πρώτον, αυτή της προστασίας για αυτή την επαφή- δεύτερον, αυτή της ενεργειακής ενίσχυσης του οργάνου και της εντατικοποίησης των ζωτικών του ενεργειών.

Αυτή η υποστηρικτική ομάδα έχει πάντοτε, λόγω μιας υποκείμενης αρμονίας, υπάρξει πολύ σταθερή ως προς την προστασία με αγάπη και φως, εξασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση αυτής της επαφής στενής-ζώνης. Ωστόσο, όταν οι ζωτικές ενέργειες έστω και ενός από τα δύο υποστηρικτικά μέλη εξαντληθούν, το όργανο θα πρέπει τότε να χρησιμοποιήσει μεγαλύτερο μερίδιο των ζωτικών του ενεργειών, εξαντλώντας έτσι τον εαυτό του περισσότερο από ό,τι θα ήταν επωφελές σε μια μακροπρόθεσμη βάση.

Παρακαλούμε κατανοήστε ότι σας ζητούμε συγγνώμη για αυτή την παραβίαση επάνω στην ελεύθερη βούλησή σας. Ωστόσο, είναι η στρέβλωση-κατανόησή μας ότι θα προτιμούσατε αυτή την πληροφορία από το να, έχοντας αφεθεί εντελώς στις δικές σας αφοσιωτικές-στρεβλώσεις, εξαντλήσετε το όργανο ή να εξαντλήσετε την ομάδα σε σημείο που η επαφή να μην μπορεί να διατηρηθεί.

Μπορείτε να μας δώσετε συμβουλές για το πώς να διατηρήσουμε την καλύτερη δυνατή κατάσταση για τη διατήρηση της επαφής;

Είμαι ο Ρα. Έχουμε δώσει πληροφορίες σχετικά με την κατάλληλη φροντίδα αυτού του διαύλου. Ως εκ τούτου, επαναλαμβάνουμε τους εαυτούς μας μόνο με δύο τρόπους σε γενικές γραμμές.

Πρώτον, προτείνουμε αντί να είστε, θα λέγαμε, γενναίοι και να αγνοείτε μια στρέβλωση αδυναμίας του φυσικού συμπλέγματος, είναι καλό να μοιραστείτε αυτή τη στρέβλωση με την ομάδα και έτσι, ίσως, θα λέγαμε, να αφαιρέσετε μια ευκαιρία για επαφή η οποία είναι πολύ εξαντλητική για το όργανο, προκειμένου να προκύψει μια άλλη ευκαιρία στην οποία το όργανο θα υποστηρίζεται κατάλληλα.

Δεύτερον, το έργο που ξεκίνησε με αρμονία μπορεί να συνεχιστεί. Αρμονία, ευχαριστία, και δοξολογία των ευκαιριών και του Δημιουργού: αυτά είναι η προστασία σας. Αυτές είναι οι υποδείξεις μας. Δεν μπορούμε να είμαστε συγκεκριμένοι, διότι η ελεύθερη βούλησή σας είναι ουσιώδης σε αυτή την επαφή. Όπως είπαμε, μιλάμε για το θέμα αυτό μόνο και μόνο επειδή αντιλαμβανόμαστε τον προσανατολισμό σας προς τη μακροπρόθεσμη διατήρηση αυτής της επαφής. Αυτό είναι αποδεκτό σε εμάς.

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Το όργανο έχει μια συσκευή για τη λεγόμενη χρωματοθεραπεία, και δεδομένου ότι ασχοληθήκαμε, στην προηγούμενη συνεδρία, με την έννοια των διαφορετικών χρωμάτων, αναρωτιόμουν αν αυτά, κατά κάποιο τρόπο, έχουν εφαρμογή στην αρχή της χρωματοθεραπείας με τη λάμψη συγκεκριμένων χρωμάτων πάνω στο φυσικό σώμα. Έχει αυτό καθόλου ευεργετικά αποτελέσματα, και μπορείτε να μου πείτε κάτι γι’ αυτό;

Είμαι ο Ρα. Αυτή η θεραπεία, όπως εσείς την αποκαλείτε, είναι ένα κάπως αδέξιο και μεταβλητά χρήσιμο εργαλείο για την υποκίνηση μιας εντατικοποίησης ενεργειών, ή δονήσεων στο σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα μιας οντότητας οι οποίες μπορεί να βοηθήσουν την οντότητα. Η μεταβλητότητα αυτής της συσκευής οφείλεται, πρώτον, στην έλλειψη αληθινών χρωμάτων που χρησιμοποιούνται- δεύτερον, στην ακραία διακύμανση της ευαισθησίας στις δονήσεις μεταξύ των ανθρώπων σας.

Θα έλεγα ότι θα μπορούσε κανείς να επιτύχει ένα αληθινό χρώμα περνώντας το φως διαμέσου ενός κρυστάλλου του συγκεκριμένου χρώματος. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτός θα ήταν ένας τρόπος προσέγγισης της ακρίβειας στο χρώμα. Είναι ένα θέμα που σχετίζεται με αυτό που εσείς θα αποκαλούσατε ποιοτικό έλεγχο ότι το κυτταροειδές (σελουλόιντ) που χρησιμοποιείται είναι μεταβλητού χρώματος. Αυτή δεν είναι μια σπουδαία, ή ακόμη και ορατή, διακύμανση- ωστόσο, προκαλεί κάποια διαφορά σε συγκεκριμένες εφαρμογές.

Ενδεχομένως η χρήση ενός πρίσματος που σπάει το λευκό φως στο φάσμα του και στη συνέχεια φιλτράρει όλα τα μέρη του φάσματος εκτός από εκείνο που θέλεις να περάσεις διαμέσου μιας σχισμής και να χρησιμοποιήσεις, θα ήταν ακόμη καλύτερη. Θα ήταν αυτό αλήθεια;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό.

Σας ευχαριστούμε. Αναρωτιόμουν αν υπάρχει ένας προγραμματισμός εμπειριών που προκαλεί ένα άτομο να λαμβάνει ορισμένους καταλύτες στην καθημερινή του ζωή. Για παράδειγμα, καθώς διανύουμε την καθημερινή μας ζωή υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να βιώσουμε. Θεωρούμε ότι αυτές οι εμπειρίες συμβαίνουν από καθαρή τύχη ή από έναν συνειδητό σχεδιασμό μας, όπως το να κλείνουμε ραντεβού ή να πηγαίνουμε σε μέρη. Απλώς αναρωτιόμουν αν υπάρχει ένας πίσω-από-τα-παρασκήνια, θα μπορούσα να τον αποκαλέσω, προγραμματισμός καταλύτη ώστε να δημιουργηθούν οι απαραίτητες εμπειρίες για ταχύτερη ανάπτυξη στην περίπτωση κάποιων οντοτήτων. Είναι αυτό … συμβαίνει αυτό;

Είμαι ο Ρα. Πιστεύουμε ότι έχουμε αντιληφθεί την ουσία του ερωτήματός σας. Παρακαλούμε όπως ζητήσετε περαιτέρω πληροφορίες εάν δεν είμαστε σωστοί.

Η ενσαρκούμενη οντότητα η οποία έχει αποκτήσει συνείδηση της ενσαρκωτικής διαδικασίας και έτσι προγραμματίζει τη δική της εμπειρία μπορεί να επιλέξει την ποσότητα του καταλύτη ή, για να το διατυπώσουμε αυτό διαφορετικά, τον αριθμό των μαθημάτων τα οποία θα αναλάβει να βιώσει και να μάθει από αυτά σε μια ενσάρκωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα, αλλά μάλλον ότι υπάρχουν αόρατες κατευθυντήριες γραμμές που διαμορφώνουν γεγονότα τα οποία θα λειτουργήσουν σύμφωνα με αυτόν τον προγραμματισμό. Έτσι, αν χαθεί μια ευκαιρία, μια άλλη θα εμφανιστεί μέχρι ο, θα λέγαμε, μαθητής της εμπειρίας ζωής να αντιληφθεί ότι προσφέρεται ένα μάθημα και να αναλάβει να το μάθει.

Τότε αυτά τα μαθήματα θα επαναπρογραμματίζονταν, θα μπορούσατε να πείτε, καθώς μια εμπειρία ζωής συνεχίζεται. Ας πούμε ότι μια οντότητα αναπτύσσει μια προκατάληψη που στην πραγματικότητα δεν επέλεξε να αναπτύξει πριν από την ενσάρκωση. Τότε είναι δυνατόν να προγραμματιστούν εμπειρίες έτσι ώστε να έχει την ευκαιρία να αμβλύνει αυτή την προκατάληψη μέσω της εξισορρόπησης. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι επακριβώς σωστό.

Σας ευχαριστούμε. Τότε από αυτό θα προεκτεινόμουν στην εικασία, θα πω, ότι ο προσανατολισμός στο νου της οντότητας είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία. Ο φυσικός καταλύτης που βιώνει, ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει γύρω της, θα είναι μια λειτουργία αποκλειστικά και μόνο του προσανατολισμού της στο νου. Θα χρησιμοποιήσω ως ένα παράδειγμα [το παράδειγμα διαγράφηκε], αυτό αποτελεί μια δήλωση του προσανατολισμού στο νου που διέπει τον καταλύτη. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Προτιμούμε να μην χρησιμοποιούμε οποιαδήποτε ευρέως γνωστά παραδείγματα, ρητά, ή γνωμικά στις επικοινωνίες μας προς εσάς, λόγω της τεράστιας ποσότητας στρέβλωσης που έχει υποστεί οποιοδήποτε ευρέως γνωστό ρητό. Ως εκ τούτου, μπορούμε να απαντήσουμε στο πρώτο μέρος του ερωτήματός σας, ζητώντας σας να διαγράψετε το παράδειγμα. Είναι απολύτως αληθές, εξ όσων γνωρίζουμε, ότι ο προσανατολισμός, ή η πόλωση, του συμπλέγματος νους/σώμα/πνεύμα είναι η αιτία των αντιλήψεων που παράγονται από κάθε οντότητα.

Κατά αυτόν τον τρόπο μπορεί να παρατηρηθεί μια σκηνή στο παντοπωλείο σας. Η οντότητα μπροστά από τον εαυτό μπορεί να μην έχει επαρκή χρήματα. Μια οντότητα μπορεί τότε να πάρει αυτή την ευκαιρία για να κλέψει. Μια άλλη μπορεί να πάρει αυτή την ευκαιρία για να αισθανθεί τον εαυτό της ως μια αποτυχία. Μια άλλη μπορεί να αφαιρέσει ξένοιαστα τα λιγότερο απαραίτητα αντικείμενα, να πληρώσει για όσα μπορεί, και να συνεχίσει τις δουλειές της. Εκείνη που βρίσκεται πίσω από τον εαυτό, παρατηρώντας, μπορεί να νιώσει συμπόνια, μπορεί να νιώσει προσβολή επειδή στέκεται δίπλα σε ένα άτομο που πάσχει από φτώχεια, μπορεί να νιώσει γενναιοδωρία, μπορεί να νιώσει αδιαφορία.

Βλέπετε τώρα τις αναλογίες με έναν πιο κατάλληλο τρόπο;

Ναι, τις βλέπω. Τότε από αυτό θα προεκτείνω την έννοια, η οποία είναι κάπως πιο δύσκολη, διότι, όπως έχετε εξηγήσει προηγουμένως, ακόμη και η θετική τέταρτη πυκνότητα έχει την έννοια της αμυντικής δράσης, αλλά υψηλότερα από την τέταρτη πυκνότητα η έννοια της αμυντικής δράσης δεν είναι σε χρήση. Η έννοια της αμυντικής δράσης και [γελώντας συγκρατημένα] της επιθετικής δράσης είναι σε πολύ μεγάλη χρήση σε αυτή, την τωρινή μας εμπειρία.

Υποθέτω ότι αν μια οντότητα είναι αρκετά έντονα πολωμένη στη σκέψη της με τη θετική έννοια, η αμυντική δράση δεν θα είναι απαραίτητη γι’ αυτήν, διότι η ευκαιρία να εφαρμόσει αμυντική δράση δεν θα προκύψει ποτέ γι’ αυτήν. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι άγνωστο. Σε κάθε περίπτωση, όπως έχουμε πει, μια οντότητα ικανή να προγραμματίζει εμπειρίες μπορεί να επιλέξει τον αριθμό και την ένταση των μαθημάτων προς εκμάθηση.

Είναι πιθανό ότι μια εξαιρετικά θετικά προσανατολισμένη οντότητα θα μπορούσε να προγραμματίσει για τον εαυτό της καταστάσεις που δοκιμάζουν την ικανότητα του εαυτού να απέχει από αμυντικές δράσεις, ακόμη και μέχρι του σημείου του φυσικού θανάτου του εαυτού ή άλλου-εαυτού. Αυτό είναι ένα εντατικό μάθημα, και δεν είναι γνωστό, θα λέγαμε, τι έχουν προγραμματίσει οι οντότητες. Μπορούμε, αν το επιθυμούμε, να διαβάσουμε αυτόν τον προγραμματισμό. Ωστόσο, αυτό αποτελεί μια παραβίαση και επιλέγουμε να μην το κάνουμε.

Θα σας ρωτήσω αν γνωρίζετε την κινηματογραφική ταινία με τίτλο Η Ένατη Διαμόρφωση. Την γνωρίζετε;

Είμαι ο Ρα. Σαρώνουμε το σύμπλεγμα του νου σας και βλέπουμε αυτή τη διαμόρφωση που ονομάζεται Η Ένατη Διαμόρφωση.

Αυτή η κινηματογραφική ταινία ανέδειξε αυτό το σημείο για το οποίο μιλάμε. Και η οντότητα, ο συνταγματάρχης, έπρεπε να πάρει μια απόφαση σε εκείνο το σημείο. Απλώς αναρωτιόμουν, όσον αφορά την πολικότητα, την πόλωσή του. Θα μπορούσε είτε να είχε υποταχθεί, θα μπορούσατε να πείτε, στις αρνητικές δυνάμεις, αλλά επέλεξε αντ’ αυτού να υπερασπιστεί τον φίλο του.

Είναι εφικτό για εσάς να εκτιμήσετε ποιο είναι πιο θετικά πολωμένο: να υπερασπιστεί τη θετικά προσανατολισμένη οντότητα ή να επιτρέψει την καταπίεση από τις αρνητικά προσανατολισμένες οντότητες; Μπορείτε να το απαντήσετε αυτό όμως;

Είμαι ο Ρα. Η ερώτηση αυτή καλύπτει το πεδίο της τέταρτης πυκνότητας καθώς και της δικής σας, και η απάντησή της μπορεί να φανεί καλύτερα από τη δράση της οντότητας που αποκαλείται Ιεχωσούα, που εσείς αποκαλείτε Ιησού. Αυτή η οντότητα επρόκειτο να υπερασπιστεί από τους φίλους της. Η οντότητα υπενθύμισε στους φίλους της να απομακρύνουν το σπαθί. Η οντότητα αυτή στη συνέχεια παρέδωσε τον εαυτό της για να υποβληθεί στο φυσικό θάνατο.

Η παρόρμηση για την προστασία του αγαπημένου άλλου-εαυτού είναι μια παρόρμηση η οποία εμμένει κατά την τέταρτη πυκνότητα, μια πυκνότητα που βρίθει συμπόνιας. Περισσότερα από αυτό δεν μπορούμε και δεν χρειάζεται να πούμε.

Σας ευχαριστούμε. Καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος αυτού του κύριου κύκλου, μπορεί να υπάρξει μια αυξανόμενη ποσότητα καταλύτη για τις οντότητες. Αναρωτιέμαι αν, καθώς οι πλανητικές δονήσεις δεν συμβαδίζουν κάπως με τις δονήσεις της τέταρτης πυκνότητας και ο καταλύτης αυξάνεται, αν αυτό θα δημιουργήσει μια μικρή ποσότητα μεγαλύτερης πόλωσης, με αποτέλεσμα να έχουμε μια ελαφρώς μεγαλύτερη θετική συγκομιδή εξαιτίας αυτού του καταλύτη, και με τον ίδιο τρόπο να δημιουργηθεί μια πιο αρνητική πόλωση, και στη συνέχεια να έχουμε μια ελαφρώς πιο αρνητική συγκομιδή μέσω αυτού του μηχανισμού μετάβασης που είναι, δυστυχώς, κάπως πιο καταλυτικός απ’ ό,τι θα ήταν αν ο πλανήτης είχε φτάσει σε μια υψηλότερη κατάσταση συνειδητότητας. Συμβαίνει αυτό;

Είμαι ο Ρα. Η ερώτηση πρέπει να απαντηθεί σε δύο μέρη:

Πρώτον, οι πλανητικές καταστροφές, όπως μπορείτε εσείς να τις αποκαλέσετε, είναι ένα σύμπτωμα της δύσκολης συγκομιδής και όχι ένας συνειδητά προγραμματισμένος καταλύτης για τη συγκομιδή. Συνεπώς, δεν απασχολούμαστε με αυτό, διότι είναι τυχαίο σε σχέση με τον συνειδητό καταλύτη, όπως αυτόν που εμείς μπορούμε να διαθέσουμε.

Το δεύτερο τμήμα είναι το εξής: τα αποτελέσματα του τυχαίου καταλύτη αυτών που εσείς αποκαλείτε γήινες αλλαγές είναι επίσης τυχαία. Έτσι, μπορούμε να δούμε δίνες πιθανοτήτων/δυνατοτήτων να κινούνται προς τα θετικά και προς τα αρνητικά. Ωστόσο, θα είναι όπως θα είναι. Οι πραγματικές ευκαιρίες για συνειδητό καταλύτη δεν είναι μια λειτουργία των γήινων αλλαγών, αλλά του αποτελέσματος του συστήματος προτεραιότητας των ενσαρκώσεων, το οποίο κατά τη διάρκεια της συγκομιδής έχει τοποθετήσει σε ενσάρκωση εκείνους των οποίων οι πιθανότητες να χρησιμοποιήσουν τις εμπειρίες ζωής για να γίνουν συγκομιζόμενοι είναι οι καλύτερες.

Χρησιμοποιείται αυτό το σύστημα προτεραιότητας και για την πλευρά της υπηρεσίας προς τον εαυτό για να καταστεί δυνατή η συγκομιδή σε αυτή την πλευρά;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό. Μπορείτε να κάνετε ακόμη μία πλήρη ερώτηση αυτή τη χρονική στιγμή.

OK. Αυτό που θα ήθελα να κάνετε είναι να απαριθμήσετε όλους τους κύριους μηχανισμούς που έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν καταλυτική εμπειρία και οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν αλληλεπίδραση με άλλο-εαυτό. Αυτό είναι το πρώτο μέρος της ερώτησης που θα θέσω.

Είμαι ο Ρα. Από αυτή την ερώτηση αντιλαμβανόμαστε ότι αντιλαμβάνεστε ότι ο πρωταρχικός μηχανισμός για την καταλυτική εμπειρία στην τρίτη πυκνότητα είναι ο άλλος-εαυτός. Η λίστα των άλλων καταλυτικών επιρροών: πρώτον, το σύμπαν του Δημιουργού- δεύτερον, ο εαυτός.

Θα μπορούσατε να απαριθμήσετε οποιεσδήποτε υπό-κεφαλίδες στο πλαίσιο του εαυτού που θα … ή τρόπους με τους οποίους ο εαυτός επενεργείται καταλυτικά για την παραγωγή εμπειριών;

Είμαι ο Ρα. Πρώτον, ο ανεκδήλωτος εαυτός. Δεύτερον, ο εαυτός σε σχέση με τον κοινωνικό εαυτό που δημιουργείται από εαυτόν και άλλο-εαυτό. Τρίτον, η αλληλεπίδραση μεταξύ εαυτού και των συσκευών, παιχνιδιών, και διασκεδάσεων της εφεύρεσης του εαυτού/άλλου-εαυτού. Τέταρτον, η σχέση του εαυτού με εκείνα τα χαρακτηριστικά που εσείς μπορεί να αποκαλέσετε πόλεμο και φήμες πολέμου.

Σκεφτόμουν ενδεχομένως τον καταλύτη του φυσικού πόνου. Πώς αυτό … Εντάσσεται αυτό κάτω από αυτή την κεφαλίδα;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό, με αυτό να εντάσσεται κάτω από την κεφαλίδα του ανεκδήλωτου εαυτού- δηλαδή, του εαυτού που δεν χρειάζεται άλλο-εαυτό προκειμένου να εκδηλωθεί ή να δράσει.

Μας έχει απομείνει αρκετός χρόνος για να θέσουμε το δεύτερο μέρος αυτής της ερώτησης, δηλαδή να απαριθμήσουμε όλους τους κύριους μηχανισμούς που έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν τον καταλύτη που περιλαμβάνει τη δράση με άλλο-εαυτό; Έχουμε αρκετό χρόνο γι’ αυτό;

Είμαι ο Ρα. Έχετε πολύ χρόνο γι’ αυτό, γιατί μπορούμε να εκφράσουμε αυτή τη λίστα με έναν από τους δύο τρόπους. Θα μπορούσαμε να μιλάμε επ’ άπειρον, ή θα μπορούσαμε απλώς να δηλώσουμε ότι οποιαδήποτε αλληλεπίδραση μεταξύ εαυτού και άλλου-εαυτού έχει όποιο δυναμικό για καταλύτη υπάρχει στη δυνητική διαφορά μεταξύ εαυτού και άλλου-εαυτού, αυτό μετριάζεται και υποστηρίζεται από το σταθερό γεγονός του Δημιουργού ως εαυτός και ως άλλος-εαυτός. Μπορείτε να ρωτήσετε σε αυτό το ερώτημα περαιτέρω αν επιθυμείτε συγκεκριμένες πληροφορίες.

Πιστεύω ότι αυτό είναι επαρκές προς το παρόν.

Είμαι ο Ρα. Έχετε ένα ή δύο σύντομα ερωτήματα πριν κλείσουμε αυτή την εργασία;

Χμ, ένα λεπτάκι μόνο. Δεν νομίζω ότι οτιδήποτε θα μπορούσα να ρωτήσω αυτή τη στιγμή θα ήταν αρκετά σύντομο. Ένα λεπτάκι μόνο.

[Ήχοι από χαρτιά που διακινούνται.]

Ναι, υπάρχει μια ερώτηση. Υπάρχει οποιαδήποτε διαφορά στη δραστηριότητα, ή φωτεινότητα, της βιολετί ακτίνας μεταξύ οντοτήτων που βρίσκονται στο επίπεδο της εισόδου στη θετική τέταρτη πυκνότητα και στην αρνητική;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό. Η βιολετί ακτίνα της θετικής τέταρτης πυκνότητας θα είναι αποχρωματισμένη με την πράσινη, μπλε, ίντιγκο τριάδα ενεργειών. Αυτή η απόχρωση μπορεί να φανεί ως ένα τμήμα ενός ουράνιου τόξου ή πρίσματος, όπως εσείς το γνωρίζετε, με τις ακτίνες να είναι αρκετά διακριτές.

Η βιολετί ακτίνα της αρνητικής τέταρτης πυκνότητας έχει στην αύρα της, θα λέγαμε, την απόχρωση του κόκκινου, πορτοκαλί, κίτρινου, με τις τρεις αυτές ακτίνες να είναι μάλλον θολές παρά διακριτές.

Απλά ως ένα μικρό προσάρτημα σε αυτή την ερώτηση: πώς θα έμοιαζαν οι ακτίνες της πέμπτης και της έκτης πυκνότητας;

Είμαι ο Ρα. Μπορούμε να μιλήσουμε μόνο κατά προσέγγιση. Ωστόσο, ελπίζουμε να καταλαβαίνετε, θα λέγαμε, ότι υπάρχει μια χαρακτηριστική διαφορά στη χρωματική δομή της κάθε πυκνότητας.

Η πέμπτη πυκνότητα περιγράφεται ίσως καλύτερα ως εξαιρετικά λευκή στη δόνηση.

Η έκτη πυκνότητα μιας λευκότητας η οποία περιέχει μια χρυσή ποιότητα, όπως εσείς θα την αντιλαμβανόσασταν- αυτά τα χρώματα έχοντας να κάνουν με την συγχώνευση της συμπόνιας που μαθεύτηκε στην τέταρτη πυκνότητα με τη σοφία, και στη συνέχεια, στην έκτη πυκνότητα, η συγχώνευση της σοφίας πίσω σε μια ενοποιημένη κατανόηση της συμπόνιας ιδωμένη με σοφία. Αυτό το χρυσό χρώμα δεν ανήκει στο φάσμα σας, αλλά είναι αυτό που εσείς θα αποκαλούσατε ζωντανό.

Μπορείτε να κάνετε μία ακόμη ερώτηση εν συντομία.

Τότε θα ρωτήσω αν υπάρχει οτιδήποτε που μπορούμε να κάνουμε για να καταστήσουμε το όργανο πιο άνετο ή για να βελτιώσουμε την επαφή;

Είμαι ο Ρα. Αυτή η εργασία είναι καλά. Εσείς προσπαθείτε να είστε ευσυνείδητοι. Σας ευχαριστούμε. Μπορούμε να πούμε ότι ευχαριστηθήκαμε το όραμά σας σχετικά με το σύμπλεγμα της κοινωνικής μας μνήμης να πίνει ένα από τα υγρά σας ενώ μιλούσε διαμέσου αυτού του οργάνου.

Είμαι ο Ρα. Σας αφήνω στην αγάπη και στο φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Προχωρήστε, λοιπόν, αγαλλιάζοντας στη δύναμη και την ειρήνη του Ενός Άπειρου Δημιουργού. «Adonai».