Είμαι ο Ρα. Σας χαιρετίζω με την αγάπη και με το φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Επικοινωνούμε τώρα.

Πρώτον, θα ήθελα να ρωτήσω για την κατάσταση του οργάνου.

Είμαι ο Ρα. Είναι όπως προαναφέρθηκε.

Έχω μια ερώτηση από τον Τζιμ σχετικά με μια εμπειρία που είχε όταν μετακόμισε για πρώτη φορά στη γη του, στην οποία του ειπώθηκε, “Το κλειδί για την επιβίωσή σου έρχεται έμμεσα, μέσω της νευρικότητας”. Η οντότητα ήταν η “Angelica”. Μπορείτε να του δώσετε πληροφορίες σχετικά με αυτό;

Είμαι ο Ρα. Ναι.

Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να το κάνετε αυτό;

Είμαι ο Ρα. Όπως έχουμε σημειώσει, κάθε σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος έχει στη διάθεσή του διάφορους οδηγούς. 1 Η περσόνα των δύο από αυτούς τους οδηγούς είναι η πολικότητα του αρσενικού και του θηλυκού. Ο τρίτος είναι ανδρογυνικός και αντιπροσωπεύει μια πιο ενοποιημένη ικανότητα εννοιολόγησης.

Η οδηγός που μιλούσε ως σύμπλεγμα ηχητικής δόνησης, “Angelica”, ήταν η θηλυκή πολωμένη περσόνα. Το μήνυμα δεν θα εξηγηθεί πλήρως λόγω του Νόμου της Σύγχυσης. Θα μπορούσαμε να υποδείξουμε ότι προκειμένου να υπάρξει πρόοδος, μια κατάσταση κάποιας δυσαρέσκειας θα είναι παρούσα, δίνοντας έτσι στην οντότητα το ερέθισμα για περαιτέρω αναζήτηση. Αυτή η δυσαρέσκεια, νευρικότητα, ή αγωνία, αν θέλετε, δεν είναι αυτή καθαυτή χρήσιμη. Συνεπώς, η χρήση της είναι έμμεση.

Σας ευχαριστούμε. Θα ήθελα να ιχνηλατήσω την ενέργεια που υποθέτω ότι προέρχεται από τον Λόγο. Πρόκειται να κάνω μια δήλωση και θα σας αφήσω να με διορθώσετε επί της δήλωσης και να επεκταθείτε επί της έννοιας μου.

Από τον Λόγο προέρχονται όλες οι συχνότητες ακτινοβολίας του φωτός. Αυτές οι συχνότητες ακτινοβολίας συνθέτουν όλες τις πυκνότητες της εμπειρίας που δημιουργούνται από αυτόν τον Λόγο. Υποθέτω ότι το πλανητικό σύστημα του ήλιου μας, σε όλες τις πυκνότητές του, είναι το σύνολο της εμπειρίας που δημιουργήθηκε από τον ήλιο μας ως Λόγος. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό.

Τώρα, υποθέτω ότι οι διαφορετικές συχνότητες διαχωρίζονται, όπως έχουμε πει, στα επτά χρώματα- ότι κάθε ένα από αυτά τα χρώματα μπορεί να είναι η βασική συχνότητα για έναν υπό-Λόγο του ηλιακού μας Λόγου- και ότι ένας υπό-Λόγος ή, θα λέγαμε, ένα άτομο μπορεί να ενεργοποιήσει οποιαδήποτε από αυτές τις βασικές συχνότητες ή χρώματα και να χρησιμοποιήσει το σώμα που παράγεται από την ενεργοποίηση αυτής της συχνότητας ή του χρώματος. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αν αντιλαμβανόμαστε σωστά το ερώτημά σας, αυτό δεν είναι σωστό στο ότι ο υπό-υπό-Λόγος δεν κατοικεί σε διαστατικότητες, αλλά μόνο σε συν-Δημιουργούς, ή συμπλέγματα νου/σώματος/πνεύματος.

Αυτό που εννοούσα ήταν ότι ένα σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος μπορεί τότε να έχει ένα σώμα ενεργοποιημένο που είναι μία από αυτές τις επτά ακτίνες. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό με την ίδια έννοια που είναι σωστό να δηλώνουμε ότι οποιοσδήποτε μπορεί να παίξει ένα πολύπλοκο όργανο το οποίο παράγει ένα ευφωνικό σύμπλεγμα αρμονικών δονήσεων, όπως το πιάνο σας, και μπορεί να το παίξει τόσο καλά ώστε να μπορεί να προσφέρει συναυλίες στο κοινό, όπως εσείς θα λέγατε.

Με άλλα λόγια, αν και είναι αλήθεια ότι κάθε όχημα αληθινού χρώματος είναι διαθέσιμο, δυνητικά, απαιτείται δεξιότητα και πειθαρχία προκειμένου να επωφεληθεί ο εαυτός από τα πιο προχωρημένα ή ελαφρύτερα οχήματα.

Τώρα, έχω κάνει αυτές τις δηλώσεις απλώς για να φτάσω στη βασική ερώτηση που επιθυμώ να θέσω. Είναι δύσκολη ερώτηση στο να τεθεί.

Έχουμε, προερχόμενη από τον υπό-Λόγο που εμείς αποκαλούμε τον ήλιο μας, νοήμονα ενέργεια, η οποία στη συνέχεια σχηματίζει—και θα πάρουμε ως ένα παράδειγμα έναν μοναδικό υπό-υπό-Λόγο ο οποίος είναι ένα σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος. Αυτή η νοήμων ενέργεια διαμορφώνεται ή παραμορφώνεται με κάποιον τρόπο, έτσι ώστε να καταλήξει ως ένα σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος με ορισμένες στρεβλώσεις της προσωπικότητας, τις οποίες είναι απαραίτητο το σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος, ή το νοητικό τμήμα αυτού του συμπλέγματος, να αποστρεβλώσει προκειμένου να συμμορφωθεί και πάλι επακριβώς με την πρωταρχική νοήμονα ενέργεια.

Πρώτον, θέλω να ξέρω αν η δήλωσή μου επ’ αυτού είναι σωστή. Και, δεύτερον, θέλω να μάθω γιατί αυτό είναι έτσι όπως είναι- εάν υπάρχει κάποια άλλη απάντηση εκτός από την πρώτη παραμόρφωση του Νόμου του Ενός γι’ αυτό;

Είμαι ο Ρα. Αυτή η δήλωση είναι ουσιαστικά σωστή. Αν κατανοήσετε τη φύση της Πρώτης Παραμόρφωσης στην εφαρμογή της ως προς την αυτογνωσία του εαυτού, μπορείτε να αρχίσετε να διακρίνετε το χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός άπειρου δημιουργού: την ποικιλομορφία. Εάν δεν υπήρχαν δυνατότητες για παρανόηση και, ως εκ τούτου, κατανόηση, δεν θα υπήρχε καθόλου εμπειρία.

Εντάξει. Όταν ένα σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος αποκτήσει επίγνωση αυτής της διαδικασίας, τότε αποφασίζει ότι για να έχει τις ικανότητες, τις πλήρεις ικανότητες της δημιουργίας και του Δημιουργού (της οποίας είναι ένα μικρό μέρος μα συνάμα και το σύνολο), για να έχει τις ικανότητες που πάνε μαζί με ολόκληρη τη δημιουργία, είναι απαραίτητο να επανενώσει τη σκέψη του ή να επαναρμονίσει τη σκέψη του με την Πρωταρχική Δημιουργική Σκέψη σε επακριβή δόνηση, ή συχνότητα δόνησης θα πω. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο να πειθαρχηθεί η προσωπικότητα έτσι ώστε να συμμορφωθεί επακριβώς με την Πρωταρχική Σκέψη, ή Πρωταρχική Δόνηση, και αυτό χωρίζεται σε επτά τομείς πειθαρχίας, καθένας από τους οποίους αντιστοιχεί σε ένα από τα χρώματα του φάσματος. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Η δήλωση αυτή, αν και σωστή, ενέχει μεγάλες πιθανότητες παρερμηνείας. Η ακρίβεια με την οποία κάθε ενεργειακό κέντρο ταιριάζει με την Πρωταρχική Σκέψη δεν έγκειται στη συστηματική τοποθέτηση κάθε ενεργειακού κόμβου, αλλά μάλλον στη ρευστή και πλαστική τοποθέτηση της ισορροπημένης ανάμειξης αυτών των ενεργειακών κέντρων με τέτοιο τρόπο ώστε η νοήμων ενέργεια να είναι σε θέση να διοχετεύει τον εαυτό της με την ελάχιστη δυνατή παραμόρφωση.

Το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα δεν είναι μια μηχανή. Είναι μάλλον αυτό που εσείς θα μπορούσατε να αποκαλέσετε ένα ποίημα τόνου.

Έχουν όλα τα συμπλέγματα νου/σώματος/πνεύματος σε ολόκληρη τη δημιουργία τα επτά ενεργειακά κέντρα όταν έχουν φτάσει σε πλήρη ανάπτυξη ή ανάπτυξη στο σημείο όπου μπορούν να έχουν επτά ενεργειακά κέντρα;

Είμαι ο Ρα. Αυτά τα ενεργειακά κέντρα υπάρχουν εν δυνάμει στον μακρόκοσμο από την αρχή της δημιουργίας από τον Λόγο. Βγαίνοντας από την άχρονη κατάσταση, όλα είναι προετοιμασμένα. Αυτό ισχύει για την άπειρη δημιουργία.

Τότε θα υποθέσω ότι ο Δημιουργός, στη Νοήμονα εκτίμησή Του για έναν τρόπο γνώσης του εαυτού Του, δημιούργησε την έννοια των επτά τομέων γνώσης. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι εν μέρει εσφαλμένο. Ο Λόγος δημιουργεί Φως. Η φύση αυτού του Φωτός δημιουργεί έτσι τη φύση των καταλυτικών και ενεργειακών επιπέδων της εμπειρίας στη δημιουργία. Έτσι, η ύψιστη από όλες τις τιμές/καθήκοντα, αυτή που δίνεται σε εκείνους της επόμενης οκτάβας, είναι η εποπτεία του Φωτός στις εκδηλώσεις του κατά τη διάρκεια των βιωματικών περιόδων, αν θέλετε, των κύκλων σας.

Θα κάνω μια άλλη δήλωση. Το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα μπορεί να επιλέξει, εξαιτίας της Πρώτης Παραμόρφωσης, μια νοητική διαμόρφωση που είναι επαρκώς μετατοπισμένη από τη διαμόρφωση της νοήμονος ενέργειας σε μια συγκεκριμένη συχνότητα ή χρώμα της εισρέουσας ενέργειας, έτσι ώστε να μπλοκάρει ένα μέρος της εισρέουσας ενέργειας σε αυτή τη συγκεκριμένη συχνότητα ή χρώμα. Είναι σωστή αυτή η δήλωση;

Είμαι ο Ρα. Ναι.

Αυτή η ερώτηση μπορεί να μην είναι καλή, αλλά θα την κάνω. Μπορείτε να μου δώσετε μια ιδέα για το μέγιστο ποσοστό αυτής της ενέργειας που είναι δυνατόν να μπλοκαριστεί σε οποιοδήποτε χρώμα, ή βγάζει κανένα νόημα αυτό;

Είμαι ο Ρα. Μπορεί να υπάρχει, στο μοτίβο της εισρέουσας ενέργειας μιας οντότητας, ένα πλήρες μπλοκάρισμα σε οποιαδήποτε ενέργεια, ή χρώμα, ή συνδυασμό ενεργειών, ή χρωμάτων.

Εντάξει. Τότε υποθέτω ότι η Πρώτη Παραμόρφωση είναι το, θα έλεγα, κίνητρο ή αυτό που επιτρέπει αυτό το μπλοκάρισμα. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Δεν επιθυμούμε ενστάσεις για μικρολεπτομέρειες, αλλά προτιμούμε να αποφεύγουμε τη χρήση όρων όπως το ρήμα “επιτρέπει”. Η ελεύθερη βούληση δεν επιτρέπει, ούτε ο προκαθορισμός θα απαγόρευε, βιωματικές στρεβλώσεις. Αντιθέτως, ο Νόμος της Σύγχυσης προσφέρει ένα ελεύθερο εύρος για τις ενέργειες του κάθε συμπλέγματος νου/σώματος/πνεύματος.

Το ρήμα, “επιτρέπει”, θα μπορούσε να θεωρηθεί απαξιωτικό, καθώς υποδηλώνει μια πολικότητα μεταξύ σωστού και λάθους, ή μεταξύ επιτρεπόμενου και μη επιτρεπόμενου.

Αυτό μπορεί να φαίνεται αμελητέο σημείο. Ωστόσο, κατά τον καλύτερο τρόπο σκέψης μας, φέρει κάποια βαρύτητα.

Σας ευχαριστούμε. Φέρει βαρύτητα και στον δικό μου τρόπο σκέψης, και εκτιμώ αυτά που μου έχετε πει.

Τώρα, θα ήθελα στη συνέχεια να εξετάσω την προέλευση του καταλύτη στο— Πρώτα έχουμε την κατάσταση του συμπλέγματος νους/σώμα/πνεύμα το οποίο, ως μια λειτουργία της Πρώτης Παραμόρφωσης, έχει φτάσει σε μια κατάσταση μπλοκαρίσματος, ή μερικού μπλοκαρίσματος, ενός ή περισσοτέρων ενεργειακών κέντρων. Θα υποθέσω ότι ο καταλύτης είναι απαραίτητος μόνο εάν υπάρχει τουλάχιστον μερικό μπλοκάρισμα ενός ενεργειακού κέντρου. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Όχι.

Θα μπορούσατε να μου πείτε γιατί;

Είμαι ο Ρα. Μολονότι αποτελεί μια πρωτεύουσα προτεραιότητα η ενεργοποίηση ή το ξεμπλοκάρισμα κάθε ενεργειακού κέντρου, είναι επίσης μια πρωτεύουσα προτεραιότητα σε εκείνο το σημείο να ξεκινήσει η τελειοποίηση των ισορροπιών μεταξύ των ενεργειών, έτσι ώστε κάθε τόνος της χορδής της συνολικής δονητικής ύπαρξης να αντηχεί σε διαύγεια, συντονισμό, και αρμονία με κάθε άλλη ενέργεια.

Αυτή η εξισορρόπηση, συντονισμός, και εναρμόνιση του εαυτού είναι εξαιρετικά κεντρικής σημασίας για το πιο προχωρημένο ή ειδήμων σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος. Κάθε ενέργεια μπορεί να ενεργοποιηθεί χωρίς την ομορφιά που είναι δυνατή μέσω των πειθαρχιών και εκτιμήσεων των προσωπικών ενεργειών, ή αυτού που εσείς θα μπορούσατε να αποκαλέσετε τη βαθύτερη προσωπικότητα, ή ταυτότητα της ψυχής.

Επιτρέψτε μου να κάνω μια αναλογία που έχω μόλις σκεφτεί. Ένα μουσικό όργανο με επτά χορδές μπορεί να παιχτεί εκτρέποντας κάθε χορδή μια πλήρη εκτροπή και αφήνοντάς την και παίρνοντας μια νότα. Ή—μόλις οι χορδές είναι ικανές να εκτρέπονται μέχρι την πλήρη εκτροπή τους (παράγοντας μια νότα)—αντί να παράγουμε τις νότες με αυτόν τον τρόπο, παίρνουμε την ατομική δημιουργική προσωπικότητα και εκτρέπουμε την καθεμία στην κατάλληλη ποσότητα με την κατάλληλη σειρά για να παράγουμε τη μουσική. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό. Στο ισορροπημένο άτομο, οι ενέργειες κείτονται περιμένοντας για το χέρι του Δημιουργού να παίξει αρμονία.

Θα ήθελα στη συνέχεια να ιχνηλατήσω την εξέλιξη του καταλύτη επάνω στα συμπλέγματα νου/σώματος/πνεύματος και πώς αυτός τίθεται σε χρήση και χρησιμοποιείται πλήρως για να δημιουργηθεί αυτός ο συντονισμός. Υποθέτω ότι ο υπό-Λόγος που σχημάτισε το μικροσκοπικό μας μέρος της δημιουργίας, χρησιμοποιώντας τη νοημοσύνη του Λόγου του οποίου αποτελεί μέρος, παρέχει, θα έλεγα, τον βασικό καταλύτη που θα δράσει επάνω στα συμπλέγματα νου/σώματος και στα συμπλέγματα νου/σώματος/πνεύματος πριν αυτά φτάσουν στην κατάσταση της ανάπτυξης όπου μπορούν να αρχίσουν να προγραμματίζουν τον δικό τους καταλύτη. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι εν μέρει σωστό. Ο υπό-Λόγος προσφέρει τον καταλύτη στα χαμηλότερα επίπεδα ενέργειας, την πρώτη τριάδα- αυτά έχουν να κάνουν με την επιβίωση του φυσικού συμπλέγματος. Τα υψηλότερα κέντρα αποκτούν καταλύτη από τις προκαταλήψεις του ίδιου του συμπλέγματος νους/σώμα/πνεύμα ως απάντηση σε όλες τις τυχαίες και κατευθυνόμενες εμπειρίες.

Έτσι, η λιγότερο ανεπτυγμένη οντότητα θα αντιληφθεί τον καταλύτη γύρω της ως προς την επιβίωση του φυσικού συμπλέγματος, με τις στρεβλώσεις οι οποίες προτιμώνται. Η πιο συνειδητή οντότητα, έχοντας συνείδηση της καταλυτικής διαδικασίας, θα αρχίσει να μετατρέπει τον καταλύτη που προσφέρεται από το υπό-Λόγο σε καταλύτη ο οποίος μπορεί να δράσει επάνω στους υψηλότερους ενεργειακούς κόμβους.

Έτσι, ο υπό-Λόγος μπορεί να προσφέρει μόνο ένα βασικό σκελετό, θα λέγαμε, καταλύτη. Οι μύες και η σάρκα—που έχουν να κάνουν με την, θα λέγαμε, επιβίωση της σοφίας, της αγάπης, της συμπόνιας, και της υπηρεσίας—προκύπτουν από τη δράση του συμπλέγματος νους/σώμα/πνεύμα πάνω στον βασικό καταλύτη, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας πιο σύνθετος καταλύτης ο οποίος μπορεί, με τη σειρά του, να χρησιμοποιηθεί για να σχηματιστούν παραμορφώσεις μέσα σε αυτά τα υψηλότερα ενεργειακά κέντρα.

Όσο πιο προχωρημένη είναι η οντότητα, τόσο πιο αδύναμη είναι η σύνδεση μεταξύ του υπό-Λόγου και του αντιλαμβανόμενου καταλύτη, έως ότου, τελικά, όλος ο καταλύτης επιλέγεται, παράγεται, και κατασκευάζεται από τον εαυτό, για τον εαυτό.

Ποιες ενσαρκωμένες οντότητες αυτή τη στιγμή σε αυτόν τον πλανήτη θα ανήκαν σε αυτή την κατηγορία, κατασκευάζοντας όλο τον καταλύτη τους;

Είμαι ο Ρα. Βρίσκουμε το ερώτημά σας απροσδιόριστο, αλλά μπορούμε να απαντήσουμε ότι ο αριθμός εκείνων που έχουν κατακτήσει τον εξωτερικό καταλύτη πλήρως είναι αρκετά μικρός.

Οι περισσότεροι από αυτούς που μπορούν να συγκομιστούν σε αυτόν τον χώρο/χρονικό κόμβο έχουν μερικό έλεγχο επί της εξωτερικής ψευδαίσθησης και χρησιμοποιούν τον εξωτερικό καταλύτη για να δουλέψουν επάνω σε κάποια προκατάληψη που δεν είναι ακόμη σε ισορροπία.

Στην περίπτωση της πόλωσης υπηρεσίας του εαυτού, τι είδους καταλύτη θα προγραμμάτιζαν οι οντότητες που ακολουθούν αυτό το μονοπάτι όταν φτάσουν στο επίπεδο του προγραμματισμού του δικού τους καταλύτη;

Είμαι ο Ρα. Η αρνητικά προσανατολισμένη οντότητα θα προγραμματίσει για μέγιστο διαχωρισμό από, και έλεγχο πάνω σε, όλα εκείνα τα πράγματα και τις συνειδητές οντότητες που αντιλαμβάνεται ως κάτι διαφορετικό από τον εαυτό της.

Εννοούσα— Καταλαβαίνω πώς μια θετικά προσανατολισμένη οντότητα θα προγραμμάτιζε καταλύτη όπως αυτός που θα επέφερε σωματικό πόνο αν … Υποθέτω ότι μια οντότητα θα μπορούσε να προγραμματίσει κάτι που θα της έδινε την εμπειρία του σωματικού πόνου αν δεν ακολουθούσε το μονοπάτι που είχε επιλέξει. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Παρακαλούμε επαναδιατυπώστε το ερώτημα.

Μια θετικά προσανατολισμένη οντότητα μπορεί να επιλέξει ένα συγκεκριμένο στενό μονοπάτι σκέψης και δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια μιας ενσάρκωσης και να προγραμματίσει συνθήκες που θα δημιουργούσαν σωματικό πόνο αν δεν ακολουθείτο αυτό το μονοπάτι. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό.

Θα έκανε κάτι τέτοιο μια αρνητικά προσανατολισμένη οντότητα; Θα μπορούσατε να μου δώσετε ένα παράδειγμα;

Είμαι ο Ρα. Ένα αρνητικά προσανατολισμένο ατομικό σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος θα προγραμματίσει συνήθως για πλούτο, ευκολία ύπαρξης, και τη μέγιστη ευκαιρία για εξουσία. Έτσι, πολλές αρνητικές οντότητες ξεχειλίζουν με τη στρέβλωση φυσικού συμπλέγματος που εσείς αποκαλείτε υγεία.

Ωστόσο, μια αρνητικά προσανατολισμένη οντότητα μπορεί να επιλέξει μια επώδυνη κατάσταση προκειμένου να βελτιώσει τη στρέβλωση προς τις λεγόμενες αρνητικές συναισθηματικές νοητικές διεργασίες, όπως ο θυμός, το μίσος, και ο εκνευρισμός. Μια τέτοια οντότητα μπορεί να χρησιμοποιήσει μια ολόκληρη ενσαρκωτική εμπειρία ακονίζοντας μια αμβλεία κόψη μίσους, ή θυμού, έτσι ώστε να μπορεί να πολωθεί περισσότερο προς τον αρνητικό, ή διαχωρισμένο, πόλο.

Τώρα, φαίνεται ότι έχουμε πριν από την ενσάρκωση, σε οποιαδήποτε ενσάρκωση, καθώς μια οντότητα αποκτά μεγαλύτερη επίγνωση της διαδικασίας της εξέλιξης και έχει επιλέξει ένα μονοπάτι, είτε αυτό είναι θετικό είτε αρνητικό, σε κάποιο σημείο η οντότητα αποκτά επίγνωση του τι θέλει να κάνει σε σχέση με το ξεμπλοκάρισμα και την εξισορρόπηση των ενεργειακών κέντρων. Σε αυτό το σημείο είναι σε θέση να προγραμματίσει για την βιωματική εμπειρία εκείνες τις καταλυτικές εμπειρίες που θα την βοηθήσουν στη διαδικασία του ξεμπλοκαρίσματος και της εξισορρόπησης. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σωστό.

Ο σκοπός, τότε, θεωρούμενος από πριν την ενσάρκωση, αυτού που αποκαλούμε ενσαρκωμένη φυσική κατάσταση φαίνεται να είναι εξ ολοκλήρου, ή σχεδόν εξ ολοκλήρου, αυτός της βίωσης σε εκείνο το σημείο του προγραμματισμένου καταλύτη και στη συνέχεια της εξέλιξης ως συνάρτηση αυτού του καταλύτη. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Θα επαναδιατυπώσουμε για λόγους σαφήνειας. Ο σκοπός της ενσαρκωμένης ύπαρξης είναι η εξέλιξη του νου, του σώματος, και του πνεύματος. Για να γίνει αυτό δεν είναι αυστηρά απαραίτητο να έχουμε καταλύτη. Ωστόσο, χωρίς καταλύτη η επιθυμία για εξέλιξη και η πίστη στη διαδικασία δεν εκδηλώνονται συνήθως, και έτσι η εξέλιξη δεν συμβαίνει.

Επομένως, προγραμματίζεται καταλύτης, και το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο για το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα για τις μοναδικές απαιτήσεις του. Συνεπώς, είναι επιθυμητό ένα σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος να αντιλαμβάνεται και να ακούει στη φωνή του βιωματικού καταλύτη του, συλλέγοντας από αυτόν εκείνο για το οποίο ενσαρκώθηκε για να συλλέξει.

Τότε φαίνεται ότι εκείνοι που βρίσκονται στο θετικό μονοπάτι, σε αντίθεση με εκείνους που βρίσκονται στο αρνητικό μονοπάτι, θα έχουν ακριβώς τον αντίστροφο στόχο στις τρεις πρώτες ακτίνες- κόκκινη, πορτοκαλί και κίτρινη. Κάθε μονοπάτι θα επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τις ακτίνες με ακριβώς αντίθετους τρόπους. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Είναι εν μέρει, και μάλιστα ουσιαστικά, σωστό. Υπάρχει μια ενέργεια σε καθένα από τα κέντρα που απαιτείται για να διατηρηθεί το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα, το οποίο είναι το όχημα για την εμπειρία, σε σωστή διαμόρφωση και σύνθεση. Τόσο οι αρνητικές όσο και οι θετικές οντότητες κάνουν καλά να διατηρούν αυτό το μικρό τμήμα κάθε κέντρου για τη διατήρηση της ακεραιότητας του συμπλέγματος νους/σώμα/πνεύμα. Μετά από αυτό το σημείο, ωστόσο, είναι σωστό ότι το αρνητικό θα χρησιμοποιήσει τα τρία χαμηλότερα κέντρα για διαχωρισμό από τους άλλους και έλεγχο πάνω τους—με σεξουαλικά μέσα, με προσωπική επιβολή, και με δράση στις κοινωνίες σας.

Εν αντιθέσει, η θετικά προσανατολισμένη οντότητα θα μετασχηματίζει την ισχυρή σεξουαλική ενέργεια της κόκκινης ακτίνας σε μεταφορές ενέργειας της πράσινης ακτίνας και ακτινοβολία στο μπλε και το ίντιγκο, και θα μετασχηματίζει ομοίως την εαυτόν ιδιότητα και τη θέση στην κοινωνία σε καταστάσεις μεταφοράς ενέργειας, στις οποίες η οντότητα μπορεί να συγχωνευτεί με άλλους και να τους υπηρετήσει και, εν τέλει, να ακτινοβολεί προς τους άλλους χωρίς να περιμένει οποιαδήποτε μεταφορά σε αντάλλαγμα.

Μπορείτε να περιγράψετε την ενέργεια που εισέρχεται σε κάποιο από αυτά τα ενεργειακά κέντρα; Μπορείτε να περιγράψετε την πορεία της από την προέλευσή της, τη μορφή της, και την επίδρασή της; Δεν ξέρω αν αυτό είναι δυνατό, αλλά μπορείτε να το κάνετε αυτό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι εν μέρει εφικτό.

Θα μπορούσατε παρακαλώ να το κάνετε αυτό;

Η προέλευση όλης της ενέργειας είναι η δράση της Ελεύθερης Θέλησης επάνω στην Αγάπη. Η φύση όλης της ενέργειας είναι Φως. Οι τρόποι εισόδου της μέσα στο σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος είναι δύο.

Πρώτα, υπάρχει το εσωτερικό φως το οποίο είναι ο Πολικός Αστέρας του εαυτού, το καθοδηγητικό αστέρι. Αυτό είναι το εκ γενετής δικαίωμα και η αληθινή φύση όλων των οντοτήτων. Αυτή η ενέργεια κατοικεί εντός.

Το δεύτερο σημείο εισόδου είναι το πολικά αντίθετο του Βόρειου Άστρου, θα λέγαμε, και μπορεί να θεωρηθεί, αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το φυσικό σώμα ως ένα ανάλογο για το μαγνητικό πεδίο, ότι έρχεται διαμέσου των ποδιών από τη γη και διαμέσου του κατώτερου σημείου της σπονδυλικής στήλης.

Αυτό το σημείο εισόδου της συμπαντικής ενέργειας φωτός είναι αδιαφοροποίητο έως ότου αρχίσει τη διαδικασία φιλτραρίσματός της διαμέσου των ενεργειακών κέντρων. Οι απαιτήσεις του κάθε κέντρου, και η αποδοτικότητα με την οποία το άτομο έχει μάθει να αξιοποιεί το εσωτερικό φως, καθορίζουν τη φύση της χρήσης που γίνεται από την οντότητα αυτών των εισροών.

Ακολουθεί ο βιωματικός καταλύτης την ίδια πορεία; Αυτή μπορεί να είναι μια χαζή ερώτηση.

Είμαι ο Ρα. Αυτή δεν είναι μια άσκοπη ερώτηση, διότι ο καταλύτης και οι απαιτήσεις, ή στρεβλώσεις, των ενεργειακών κέντρων είναι δύο έννοιες τόσο στενά συνδεδεμένες όσο δύο νήματα σχοινιού.

Τότε, είχατε αναφέρει σε μια προηγούμενη συνεδρία ότι ο βιωματικός καταλύτης βιώνεται πρώτα από το νότιο πόλο και εκτιμάται ως προς την σχέση του με την επιβίωση κ.λπ. Γι’ αυτό έκανα την ερώτηση, και εγώ— Μπορείτε να επεκταθείτε πάνω σε αυτή την έννοια;

Είμαι ο Ρα. Έχουμε καλύψει τη διαδικασία φιλτραρίσματος με την οποία οι εισερχόμενες ενέργειες έλκονται προς τα πάνω ανάλογα με τις στρεβλώσεις κάθε ενεργειακού κέντρου και τη δύναμη της θέλησης, ή επιθυμίας, που πηγάζει από την επίγνωση του εσωτερικού φωτός. Αν θα μπορούσαμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, παρακαλώ ρωτήστε συγκεκριμένα. 2

Θα κάνω αυτή τη δήλωση που μπορεί να είναι κάπως στρεβλωμένη και θα σας αφήσω να τη διορθώσετε. Έχουμε, ερχόμενη διαμέσου των ποδιών και της βάσης της σπονδυλικής στήλης, τη συνολική ενέργεια που θα λάβει το σύμπλεγμα νους/σώμα/πνεύμα με τον τρόπο αυτού που ονομάζουμε φως. Κάθε ενεργειακό κέντρο, καθώς συναντάται, φιλτράρει και χρησιμοποιεί ένα μέρος αυτής της ενέργειας, από το κόκκινο μέχρι το βιολετί. Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό σωστό. Οι εξαιρέσεις είναι οι εξής: Η ενεργειακή είσοδος τελειώνει με το ίντιγκο. Η βιολετί ακτίνα είναι ένα θερμόμετρο, ή δείκτης, του συνόλου.

Καθώς αυτή η ενέργεια απορροφάται από τα ενεργειακά κέντρα, σε κάποιο σημείο δεν απορροφάται μόνο μέσα στο ον, αλλά ακτινοβολεί μέσω του ενεργειακού κέντρου προς τα έξω. Πιστεύω ότι αυτό αρχίζει με το μπλε κέντρο και … και συμβαίνει επίσης με το ίντιγκο και το βιολετί; Είναι αυτό σωστό;

Είμαι ο Ρα. Καταρχάς, θα δηλώναμε ότι δεν είχαμε ολοκληρώσει την απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα και έτσι μπορούμε να απαντήσουμε και στα δύο εν μέρει δηλώνοντας ότι στην πλήρως ενεργοποιημένη οντότητα, χρησιμοποιείται μόνο εκείνο το μικρό μέρος του εισρέοντος φωτός που απαιτείται για τον συντονισμό του ενεργειακού κέντρου, ενώ το μεγάλο υπόλοιπο είναι ελεύθερο να διοχετεύεται και να έλκεται προς τα πάνω.

Για να απαντήσουμε στη δεύτερη ερώτησή σας πιο ολοκληρωμένα, μπορούμε να πούμε ότι είναι σωστό ότι η ακτινοβολία χωρίς την ανάγκη ανταπόκρισης αρχίζει με την μπλε ακτίνα- αν και στην πράσινη ακτίνα, όντας η μεγάλη μεταβατική ακτίνα, πρέπει να δοθεί κάθε προσεκτική σημασία, διότι μέχρι να έχουν βιωθεί και κατακτηθεί σε μεγάλο βαθμό οι μεταφορές ενέργειας όλων των τύπων, θα υπάρχουν μπλοκαρίσματα στην μπλε και την ίντιγκο ακτινοβολία.

Και πάλι, η βιολετί εκπόρευση είναι, σε αυτό το πλαίσιο, ένας πόρος από τον οποίο, μέσω του ίντιγκο, μπορεί να έρθει κανείς σε επαφή με το νοήμον άπειρο. Η ακτινοβολία αυτής δεν θα είναι βιολετί ακτίνα αλλά μάλλον πράσινη, μπλε, ή ίντιγκο, ανάλογα με τη φύση του τύπου νοημοσύνης που το άπειρο έχει φέρει σε διακριτή ενέργεια.

Ο τύπος ακτινοβολίας της πράσινης ακτίνας σε αυτή την περίπτωση είναι η θεραπεία, η μπλε ακτίνα η επικοινωνία και η έμπνευση, το ίντιγκο αυτή η ενέργεια του ειδήμονα που έχει τη θέση της στην πίστη.

Τι γίνεται αν ένα σύμπλεγμα νου/σώματος/πνεύματος αισθάνεται ένα αίσθημα κατά τον διαλογισμό στο κέντρο ίντιγκο, τι αισθάνεται;

Είμαι ο Ρα. Αυτό θα είναι το τελευταίο πλήρες ερώτημα αυτής της εργασίας.

Αυτός που αισθάνεται αυτή την ενεργοποίηση είναι αυτός που βιώνει εισροές σε αυτό το ενεργειακό κέντρο που θα χρησιμοποιηθούν είτε για το ξεμπλοκάρισμα αυτού του κέντρου, είτε για τον συντονισμό του ώστε να ταιριάζει με τις αρμονικές των άλλων ενεργειακών του κέντρων, είτε για την ενεργοποίηση της πύλης προς το νοήμον άπειρο.

Δεν μπορούμε να είμαστε συγκεκριμένοι, διότι κάθε μία από αυτές τις τρεις εργασίες βιώνεται από την οντότητα που αισθάνεται αυτή τη στρέβλωση του φυσικού συμπλέγματος.

Υπάρχει κάποιο σύντομο ερώτημα πριν αποχωρήσουμε από αυτό το όργανο;

Θα ήθελα απλώς να ρωτήσω αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να καταστήσουμε το όργανο πιο άνετο ή να βελτιώσουμε την επαφή;

Είμαι ο Ρα. Παρακαλώ λάβετε υπόψη σας την ανάγκη στήριξης του λαιμού του οργάνου. Όλα είναι καλά.

Σας αφήνω, φίλοι μου, στην αγάπη και στο φως του Ενός Άπειρου Δημιουργού. Προχωρήστε, λοιπόν, αγαλλιάζοντας στη δύναμη και την ειρήνη του Ενός Άπειρου Δημιουργού. «Adonai».

  1. Σημειώθηκε στο #12.14 και #18.8–9, και στο #36.10. ↩

  2. Καλύφθηκε στο #49.5–6 και στο #54.27. ↩